Daar heeft mevrouw Zwiers veel verdriet van

Fanny’s man staat er ook op. ‘Een knappe man’, zegt de 15-jarige Nienke. Zwiers glimlacht en valt dan even stil. ‘Maar hij leeft niet meer hoor. Daar heb ik veel verdriet van.’

‘Ja mevrouw Zwiers, dat weet ik. Dat had u al verteld.’

Mevrouw Zwiers is een van de deelnemers aan het project De Kloof Overbrugd: vmbo-leerlingen interviewen dementerende ouderen over hun leven. De interviews verwerken ze tot een boek, dat wordt gebruikt door familie en verplegend personeel om langer contact te houden met de afglijdende ouderen. Het idee komt uit Canada. De Nederlandse primeur is in Drenthe; eerst in Assen, nu in Meppel.

Behalve het eindresultaat is ook het proces zelf waardevol, zegt Greetje Kolk van het Centrum voor Maatschappelijke Ontwikkeling STAMM, dat het project initieerde. Want: beide partijen halen iets bij de ander naar boven. Ouderen vertellen dingen die ze nooit eerder hebben verteld en de jongeren blijken meer respect voor ouderen op te brengen dan soms wordt gedacht. Zo komt er meer wederzijds begrip, weet Kolk. ‘Eén meisje wil nu zelfs de ouderenzorg in.’

De interviewsessies zijn de vijfde en laatste week ingegaan. Eerder kregen de leerlingen een spoedcursus omgaan met ouderdom. Op 21 april reiken de vmbo’ers hun levensboeken uit.

Fanny Zwiers vertelt haar interviewster over de vakanties in Zuid-Frankrijk met het hele gezin. En met goede vrienden. Vrienden zijn erg belangrijk, zegt mevrouw Zwiers, en lacht naar Nienke. ‘Zoals jij.’

Eerst leek het Nienke niks, ouderen interviewen. Nu vindt ze het hartstikke leuk. ‘Ik heb ook minder vooroordelen over ouderen. Dat ze altijd zeuren en zo. Hopelijk is dat andersom ook zo. Je leert dingen van elkaar.’

Ook met haar eigen oma gaat Nienke nu anders om. ‘Ik vraag haar van alles over haar jeugd. Bij mijn andere opa en oma heb ik dat nooit gedaan. Daar heb ik nu een beetje spijt van.’

De ouderen voelen zich op hun gemak bij de vmbo’ers. Andersom ook. Er wordt veel gelachen. Een meneer laat geregeld een traantje. Zijn interviewster geeft hem geduldig tissues aan. Laatst hadden ze examens en gingen de sessies niet door. Ze gingen toch even koffiedrinken bij ‘hun’ ouderen.

Nienke laat Fanny Zwiers een boek zien, waar haar man in staat – de kunstschilder Piet Zwiers. Ze herkent de schilderijen en de foto’s. ‘Da’s mijn man! Maar die leeft niet meer, hoor. Daar heb ik veel verdriet van.’

‘Ja mevrouw Zwiers, dat weet ik. Dat had u al verteld.’

Karin Sitalsing

vk.tv/dementie