Cyprus
Ik wil graag reageren op het stuk 'Denktash hindert ook de Turks-Cyprioten' (de Volkskrant, 25 juli), waarin ik werd geciteerd....
Zoals de zaken er nu voorstaan - de Europese Unie heeft klaarblijkelijk de deur wijd opengezet voor de Griekse kant - is niemand in staat een aanvaardbaar compromis te sluiten met de Grieks-Cyprioten. Toch geloof ik dat we op gevaarlijk spoor zitten en dat de EU dat inmiddels beseft en werkt aan een oplossing. Daarom denk ik dat het beste wat we als Turks-Cypriotische gemeenschap kunnen doen, is onze president vertellen dat hij het risico maar moet nemen om naar New York te gaan. Als de onderhandelinhen mislukken, zullen wij hem daarvan niet de schuld geven.
Maar de andere kant van de medaille is dat zowel de VN als de EU concrete stappen moeten zetten om de Turks-Cyprioten ervan te overtuigen dat zij eerlijk zullen worden behandeld en dat het enige Cyprus dat wordt toegelaten tot de EU er een is van een nieuwe relatie tussen 'de twee mede-eigenaren van het eiland', om president Clinton te parafraseren.
Samengevat, ik heb niemand, ook president Denktash niet, een obstakel genoemd, of geïmpliceerd dat een der partijen dat is. Ik geloof niet dat het helpt om problemen te personifiëren. Ik heb alleen uitgelegd wat er naar mijn mening zou moeten gebeuren.
