country

ONDANKS ALLES COHERENT
Jackie Leven: Oh what a Blow that Phantom dealt me. Cooking Vinyl.

ONDANKS ALLES COHERENT
De uitersten bijeen brengen, dat kun je wel overlaten aan de troubadour Jackie Leven. Amy Winehouse komt langs op zijn nieuwste, maar ook Sir Walter Raleigh, Don Quichote, Judee Sill. Johnny Dowd zingt mee, Johnny Cash’ deels Duitse rap I’ve been everywhere wordt onnavolgbaar gecoverd en er wordt aardig wat blues weggekauwd en folk opgerekt. Nooit eerder gooide Leven zijn netten zo wijd uit, nooit eerder wist hij desondanks een zo coherent album te maken.

HOOGPOLIGE MUZIEK
*****

HOOGPOLIGE MUZIEK
Justin Rutledge: The Devil on a Bench in Stanley Park. Six Shooter.

HOOGPOLIGE MUZIEK
Je hebt werkpaardjes en luxepaardjes. De Canadese Justin Rutledge behoort duidelijk tot de laatste categorie. Zijn muziek is hoogpolig, met weelderige koortjes en in de zon gestoofde steelgitaren. Hij is een man van de stapeling: begin met een melodie en een ritme, drapeer er een trompetje op, dan wat pretpercussie, orgel, viool om een tapijtje te leggen, waarover de zang zich gemakkelijk kan bewegen. Alles midtempo of nog trager, en zeer aangenaam voor het oor. Dat er aan de teksten soms gemene haakjes zitten, valt daardoor amper op.

GEVOEL VOOR NOOD EN VROLIJKHEID
*****

GEVOEL VOOR NOOD EN VROLIJKHEID
JJ Grey & Mofro: Country Ghetto. Alligator.

GEVOEL VOOR NOOD EN VROLIJKHEID
Met de voeten in de muddy Missisippi en het hoofd in de wolken, zo klinkt de derde van JJ Grey & Mofro. Een album volgens de beste principes van de swampblues, southern soul, lekengospel en New Orleans funk. Met veel gevoel voor de noden van de arme mens in het diepe zuiden, én voor de vrolijkheid waarmee al dat ploeteren wordt gecompenseerd.Ariejan Korteweg