Conflict in de PvdA kan tot positieve ontwikkelingen leiden

De PvdA-fractie heeft afscheid genomen van twee politici van Turkse afkomst (Voorpagina, 14 november) met een duidelijk Turkse en islamitische agenda. Zij blijven, begrijpelijk gezien het aantal voorkeursstemmen, lid van de Tweede Kamer.

Het conflict in de PvdA-fractie kan het einde betekenen van de neiging allochtone kiezers te trekken door mensen te kandideren met een grote achterban in hun eigen etnische en religieuze omgeving. Politici die vaak lokaal succesvol zijn, maar geen uitgesproken ideologisch profiel bezitten en vooral vertegenwoordigers zijn van hun religieuze of etnische achterban.

Wanneer partijen het kandideren van zulke politici laten, zou dit de politiek transparanter kunnen maken. Het zou goed zijn voor het politieke bestel als nu eindelijk een partij met een etnische of religieuze basis zou ontstaan: de Turkse Volkspartij of de Islamitische Partij Nederland.

Nu Kuzu en Öztürk uit de PvdA-fractie zijn gezet, zijn de Kamerleden voor een dergelijke partij al aanwezig en is er democratisch of staatsrechtelijk gezien niets op tegen om een partij op te richten die openlijk de belangen behartigt van een etnische of religieuze groepering. Dit betekent natuurlijk niet dat binnen partijen als de SP, de VVD of de PvdA geen ruimte meer moet zijn voor politici die primair socialist, liberaal of sociaal-democraat zijn en toevallig ook van Turkse of Marokkaanse afkomst. Van zulke volksvertegenwoordigers hebben de laatstgenoemde partijen uitstekende voorbeelden in hun fracties.

^{Henk Slechte, Schiedam}