'Collega's vinden dat ik me wat meer mag laten gelden'

Waarom heeft u zichzelf zo getekend?

Een tevreden mens heeft weinig nodig, hè. En ik dreig zo langzamerhand wel een heel tevreden persoon te worden. Ik heb een baan die ik erg leuk vind, een leuk gezin en een lieve vriendin, en ik zit hier nu in Zeeland met een glaasje heerlijke witte wijn. Het kan allemaal niet op, het is een enorme weelde. Ik word er zelfs een beetje bang van. Bang dat ik straks verder nooit meer een donder wil uitvoeren.

Waar komt u vandaan?

Ik heb een aantal jaren geleden een depressie gehad, een nare tijd. Maar waar ik vroeger moeilijk over zou hebben gedaan, daar ben ik nu niet eens meer mee bezig. Als je altijd straatvrees hebt gehad en je durft ineens weer een koffietentje binnen te gaan om een lekkere espresso te drinken, dan kun je je geluk niet op. Dat zweverige gevoel is een beetje blijven hangen, denk ik.

U heeft zichzelf getekend in uw nieuwe hoedanigheid, voegt u hier ook nog wat steekwoorden aan uw zelfportret toe.

Ik ben creatief, onhandig en secundair: ik was goed op school, maar tegelijk traag van begrip. Dingen hebben bij mij tijd nodig voordat de muntjes gaan vallen. En juist wat ik in het dagelijks leven niet ben, probeer ik waar te maken in die televisie-omgeving van de Mike & Thomas Show. Flitsend en ad rem zijn - dat is misschien wel mijn drijfveer.

Wat is een terugkerende reactie van collega's over u?

Wat ik vaak gehoord heb, is dat collega's vinden dat ik me wat meer mag laten gelden, dat ik wat vaker mijn bek moet opentrekken.

Wat is een groot misverstand over u?

Dat mensen denken dat ik enigszins corpulent ben en een buikje heb, terwijl ik in feite een schitterende, gestaalde adonis ben.

Wat is het grootste compliment dat men u kan maken?

Ik heb met Thomas van Luyn een liedje geschreven over een meisje, en op een festival kwam ooit iemand naar me toe rennen om me te vertellen dat vrienden van haar hun dochter hadden vernoemd naar het meisje uit dat liedje. Dat vond ik zoiets moois dat ik dacht: nu ben ik eigenlijk klaar en kan ik achter de begonia's gaan zitten.

Hoe kan men u beledigen?

Door in een liedje van mij precies aan te wijzen wat mijn invloeden waren. Als iemand dat doet, voel ik me wel op mijn pik getrapt: o ja, een beetje Herbie Hancock hier, klein beetje Stevie Wonder daar en dan zit er nog een Phil Collinssausje overheen. Dan kun je mij wel diep krenken. Je hebt toch altijd nog de illusie dat je weleens iets origineels maakt.

Wat vindt Thomas van Luyn uw ergerlijkste eigenschap?

Dat ik een binnenvetter ben. En dat ik snel tevreden ben. Ik sta al bij de koffieautomaat als ik word teruggeroepen om nog even wat langer over een idee te komen nadenken. Thomas is van ons tweeën degene die aan de kwaliteitsbewaking doet.

Wat vindt uw partner aantrekkelijk aan u?

Ik heb ooit naakt voor haar piano gespeeld. Dat vond ze het belangrijkste wat zich tussen ons heeft voorgedaan; ze heeft het er nog regelmatig over.

Welk groot plezier doet u zichzelf wanneer u alleen bent?

Dronken in mijn studiootje wazige synthesizermuziek maken, die te kitscherig is om aan anderen te laten horen, maar waar ik zelf wel intens van kan genieten. Een beetje new age-achtige narigheid, die eigenlijk totaal niet kan.

Hoe zou u het liefst herinnerd willen blijven?

Als iemand die zich geen illusies maakte, maar desondanks durfde te dromen.