Burenhulp

Ze was op leeftijd en woonde al jaren alleen. De buurt had niet veel contact met haar. Ze was te moeilijk in de omgang....

Roel Gerrand,

De buurt had al veertien dagen geen teken van leven van haar gezien en op aanbellen werd niet gereageerd. Een buurman probeerde door een raam naar binnen te kijken, maar kon door de bijna gesloten gordijnen niets zien. De post van vele dagen lag nog in de brievenbus.

De ongerustheid van de buurt nam zienderogen toe. Uiteindelijk werd de politie gebeld. Die kwam en de agenten vroegen om de huissleutel. Die had niemand, want die had ze teruggevraagd, nadat hij jarenlang voor noodgevallen bij de buren had gehangen. Er zat voor de agenten niets anders op dan een ruit in te slaan en naar binnen te klimmen. Na een uitgebreide speurtocht stelden ze vast dat ze niet thuis was. Ze lieten in de huiskamer een briefje achter en waarschuwden een timmerman, die de ingeslagen ruit dichtmaakte.

De rust keerde weer, maar niet voor lang. Twee dagen later kwam ze thuis en kort daarna verscheen ze, voor het eerst sinds jaren, bij de buren aan de deur. Ze was kortaf en wilde weten wie het in zijn hersens had gehaald de politie te bellen en waar die agenten het recht vandaan haalden haar huis binnen te gaan. Pogingen om het uit te leggen, strandden bij voorbaat.

Het deugde niet, het mocht niet en waar bemoeide iedereen zich mee. Ze kon nog niet eens een paar dagen weggaan of iedereen dook haar huis in.

De verzekering vergoedde de kosten van de nieuwe ruit. De krasjes op het parket, veroorzaakt door het gevallen glas, werden niet vergoed. Met een beetje parketreiniger zou ze die gemakkelijk zelf kunnen verwijderen.

Daarmee was ze het niet eens en het was de start van een drama dat anderhalf jaar duurde. Ze diende een klacht in bij de politie en eiste een schadevergoeding. Ze kreeg geen gelijk. Een maand later lagen er klachten tegen de politie bij de Nationale Ombudsman en bij de Ombudsman voor het Verzekeringswezen tegen de verzekeringsmaatschappij. Die klachten werden na een lange administratieve procedure afgewezen.

Toen werden de buren het doelwit. Die kregen een aangetekende brief van een advocaat in de bus, waarin vergoeding van de kosten van het verwijderen van de krasjes en een schadevergoeding voor 'de ondervonden inbreuk op de privacy en de persoonlijke leefomstandigheden' werd geëist. Na vele maanden en een rechtszitting werd ook die claim afgewezen.

Met de burenhulp was het echter gedaan. Zo waren er uiteindelijk alleen maar verliezers.

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden