Breukink zesde, missie geslaagd zegt Knetemann

Van onze verslaggever

Bart Jungmann

TUNJA

Dat geldt in elk geval niet voor de wielrenner Maassen die in Colombia bezig is een punt te zetten achter een carrière, Als hij zich na de WK-race tegen de klok uitgeput laat vallen op een terrasstoel achter de tribune, is de lucht hem kennelijk nog niet ijl genoeg. Hij hapt naar adem, maar laat het apparaat voor wat het is en kan dus ongeremd teleurgesteld zijn over de tijd die uiteindelijk slechts goed genoeg is voor een 27ste plaats.

Ook Erik Breukink heeft genoeg aan een handdoek en een nieuw shirt, waarin hij zich hijst op het moment dat half Tunja zich stort op winnaar Miguel Indurain, Breukink heeft net voor Miguel Indurain het Simon Bolivar-plein bereikt, zoals hij een verkeerd geïnformeerde journalist fijntjes laat weten. Dat moet hij wel bekopen met een klap van een cameraman in het gedrang rond de nieuwe wereldkampioen, maar die betaalt de nummer zes met gelijke munt terug.

Indurain was vier minuten later in Païpa aan de 42 kilometer lange tijdrit begonnen en in de huidige verhoudingen heb je dan al knap gepresteerd als die marge aan de eindstreep genoeg blijkt. Breukink is dan ook heel content met zijn zesde plaats, waarmee een startbewijs op de Olympische Spelen werd verdiend. Het IOC laat dank zij zijn prestatie zelfs nog een Nederlandse wielrenner toe tot Atlanta.

Breukink en coach Knetemann hadden vooraf gegokt op een rangschikking van drie tot zes en noemden de missie daarom in alle opzichten geslaagd. Knetemann: 'De eerste helft reed-ie heel goed, daarna zag ik 'm dippen. Maar volgens mij heeft in zo'n sterk veld nog nooit zo goed gepresteerd.'

Dat veld was minder sterk dan de bondscoach wilde doen geloven. De Zwitsers Zülle en Rominger, de Rus Berzin en de Deen Riis hadden woensdag iets anders te doen dan fietsen op een hoogte van 2700 meter ten noordoosten van Bogotà.

Zo ongewoon als die omstandigheden waren, zo gewoon was eigenlijk de uitslag. De twee renners die dit seizoen beneden de twee kilometer het hardst van stapel lopen als de klok tikt, deden dat ook in Colombia.

De verhoudingen waren halverwege de koers al bepaald. Indurain, die al vijf jaar de Ronden van Frankrijk in tijdritten naar zich toe trekt, had na 21 kilometer al een voorsprong van ruim veertig seconden op nummer twee. Dat was en bleef zijn landgenoot, evenbeeld en opvolger Abraham Olano die alle tijdritten van de laatste Vuelta won. De 31-jarige bereidde zich een maand voor op dit WK, de 25-jarige arriveerde pas op het laatste moment, maar het netto-resultaat was als verwacht. Een stukje Zuid-Amerika was voor één dag weer in Spaanse handen.

De Duitser Uwe Peschel, een prof met een geringe staat van dienst. eindigde wel verrassend als derde, zij het op eerbiedwaardige afstand van de Spanjaarden. De Colombiaan Ramirez en de Moldaviër Bontsjoekov leken hun vierde en vijfde plaats te danken aan hun tijdige start vanuit Païpa toen de wind zich minder met de hoogvlakte bemoeide.

Breukink beëindigde dus als zesde het langgerekte parkoers dat hij achteraf als lastiger dan gedacht betitelde. Het was aan één stuk door klimmen en dalen en de steeds wisselende stijgingspercentages maakten het lastig om in een ritme te komen. 'Bovendien zit je op deze hoogte sneller aan je maximum-inspanning.'

Dat was met name Maassen opgebroken die zijn maximale hartslag op 174 schatte, zestien slagen lager dan Breukink zich kan veroorloven. 'Ik had gegokt op de tiende plek, maar halverwege stond ik al bijna stil.'

Op dat moment bedacht de afscheid nemende Maassen dat het maar goed was dat hij zichzelf dit voor de laatste maal aandeed. Maassen had juist zijn laatste kaarten op het onderdeel tijdrijden gezet. Een kennismaking met het parkoers in Duitama, waar de wegtitels worden betwist, was hem slecht bevallen. 'Na één rondje zit je al moeilijk.' Breukink: 'Ik denk dat er zondag maar twintig renners het einde halen.'

Beide renners waren blij dat er ruim een maand door de Nederlandse wielrenunie was geïnvesteerd aan het gewenningsproces aan de hoogte. Maassen: 'Anders red je het helemaal niet.' Breukink: 'De voorbereiding is goed geweest. Je mist alleen een maand wedstrijdritme.'

De Nederlands kampioen tijdrijden was na even nadenken best tevreden met zijn zesde plek, terwijl hij vorig jaar in Sicilië slechts dertien seconden van de derde plek verwijderd was gebleven. 'Gezien de omstandigheden hier heb ik het eigenlijk beter gedaan. Bovendien ging het om de Olympische Spelen en dat is gelukt.'

Gert van Vliet kijkt een beetje bedeesd toe hoe Breukink in zijn toeclips klikt om het parkoers weer in omgekeerde richting af te leggen. Toch heeft de 31-jarige Arubaan het zelfde doel bereikt als zijn beroemde rijksgenoot. Ook hij ging van start met Atlanta als doel in het hoofd. Van Vliet arriveert als 46ste van de 61 deelnemers in Tunja, maar als de rangschikking op nationaliteiten is geschoond, heeft Aruba de 33ste plaats behaald. Goed genoeg voor de Olympische Spelen.

De vijf man sterke delegatie viert daarom een feestje als het Spaanse volkslied weerklinkt. Twee jaar heeft Aruba hier naar toe gewerkt en het WK-debuut wordt door Van Vliet, zo blank als zijn naam doet vermoeden en als vierjarige de oceaan overgestoken, met een gouden randje omlijst. Aruba kan de eerste aanmelding voor Atlanta de deur uitdoen.

Van Vliet is een leeftijdgenoot van Breukink, maar ziet de Olympische Spelen van '96 niet als een eindstation. Van Vliet is vooral triatleet en wil er als zodanig over vijf jaar in Sydney weer bij zijn.