Brazilië blijft net op tijd uit valstrik van VS
Het voetbalteam van de Verenigde Staten heeft het Brazilië, de gedoodverfde favoriet voor de wereldtitel, maandagavond knap lastig gemaakt. In San Francisco wonnen de Zuidamerikanen nipt met 1-0, dank zij een doelpunt van Bebeto....
Van onze sportredactie
AMSTERDAM
In de Verenigde Staten is voetbal bijzaak, de doorsnee Amerikaan werd deze weken hooguit nieuwsgierig door het fanatisme van het samenraapsel dat het nationale belang diende. In Brazilië is voetbal hoofdzaak, dag en nacht, welhaast genetisch bepaald. In de confrontatie tussen beide uitersten kon de outsider slechts hopen op een wonder. De wetten der logica beslisten anders.
In de eerste helft leek een verrassing tot de mogelijkheden te behoren. De Amerikaanse spelers legden in San Francisco hun rechterhand bij het aanhoren van het volkslied op het hart. Vrijheidsstrijders uit naam van de Stars and Stripes, op de vierde juli, de dag van de onafhankelijkheid nog wel. Exact zes jaar na de toewijzing van het WK door de FIFA.
Op technisch niveau wisten de Amerikanen zich bij voorbaat kansloos, niemand ter wereld kan met een voetbal jongleren als de kinderen van de Copacabana. Op basis van opofferingsgezindheid is echter veel oppositie mogelijk. Dooley was dicht bij de openingstreffer. De Amerikaan, die het liefst Duits spreekt, tikte de bal na een voorzet van Ramos voorlangs Taffarel en doel.
De Brazilianen schrokken, merkten met fraaie hoogstandjes alleen niet in het toernooi te kunnen blijven. De favorieten worstelden met hun zenuwen. Mazinho en Jorginho gingen zich te buiten aan overtredingen, Quiniou trok tweemaal geel. Doordrongen van de noodzaak tot buffelen, leidde het Braziliaans ontwaken wel tot een toename van de concentratie. Aldair, Marcio Santos en Bebeto verprutsten de kansen; goed uitgespeeld, maar overhaast afgerond.
Kort voor de rust dreigde het zelfvertrouwen der Brazilianen een tik te ontvangen. Plots stonden er nog maar tien spelers in het veld. Leonardo en Ramos verstrikten in elkaars armen aan de zijlijn, de linksachter uit Sao Paulo reageerde met een even felle als rake elleboogstoot. De Franse scheidsrechter twijfelde geen moment: rood.
Nog voor de rust liet Romario zien dat tien tegen elf niet altijd beslissend hoeft te zijn. De oudPSV'er accelereerde op zijn geheel eigen wijze langs voetbalhippie Lalas en schoot de bal tegen de paal. Na de rust kreeg Romario nog twee kansen op een weerzien met vriend Stan Valckx. Zijn bewegingen waren oogstrelend, zijn afwerking haperde.
Ramos was intussen met een hersenschudding weggedragen. Zijn vervanger heette Eric Wynalda. Amerikaan, Friese voorouders, prof in Saarbrücken. Hij kwam een keer oog in oog met Taffarel, maar de bal was onbereikbaar. De Amerikaanse aanvallers kwamen voorts nauwelijks meer in beeld. Earnest Stewart, Brabander in de Californische zon, sloofde zich vergeefs uit. De komst van Wegerle voor Perez baatte weinig.
De Brazilianen wachtten er lang mee, maar een kwartier voor tijd prikten zij de Amerikaanse ballon dan toch door. Weer was de klasse van Romario van doorslaggevende betekenis. Ditmaal niet als afwerker, maar als aangever. Bebeto profiteerde. Romario de Souza Faria gunde José Roberto Gama de Oliveira de eer. Bebeto, zijn artiestennaam, weende onlangs toen zijn club Deportivo la Coruna de Spaanse titel aan Barcelona moest laten. In San Francisco stonden de twee, sinds de Olympische Spelen in 1988 een gevreesd duo, aan de basis van het vervolg op het WK.
Met de 1-0, mager maar verdiend, toonde Brazilië zich hoogst opgelucht. De Amerikanen haalden ook het einde niet met een compleet elftal. Clavijo, de 37-jarige verdediger, kreeg voor een overtreding op Romario zijn tweede gele kaart. Romario hielp Quiniou daaraan te herinneren, die hem daarop verwijderde.
