Braziliaans dribbelaartje begint gewoon opnieuw

Wie op deze avond het sportcomplex van hoofdklasser TOGR (Tot Ons Genoegen Rotterdam) betreedt, waant zich in een rijk van vergeten Feyenoorders. Om uiteenlopende redenen zijn ze op een zijspoor beland en doen ze tijdens deze oefenwedstrijd van het beloftenelftal hun best het vertrouwen te winnen van trainer Mario Been, die de supporters achter zijn dug-out vermaakt met cynische one-liners.

'Zie jij de bal eerst maar eens bij een rood-wit shirt te krijgen' en 'goh, daar stond niemand van ons hè' zijn teksten die de kritische fans doen schaterlachen maar de bewuste spelers vervullen van schaamte.

Het basiselftal herbergt de Poolse doelman Malkowski en de verdedigers Van Haaren en Gyan. Voorin loopt een kleine Braziliaan, die zich met succes bijna negentig minuten weet te onttrekken aan het spel. Nee, dit is niet de avond van de nu 20-jarige Leonardo de Vitor Santiago, die na afloop verklaart dat hij bang was een schop te incasseren. Been: 'Leo doet het erg goed op dit moment, maar hij is nog voorzichtig. Ze zochten hem ook wel, hè, in de eerste helft.'

De coach is niettemin tevreden. Zijn pupil toont progressie. 'Ik doe het rustig aan, ik wil niets forceren', zegt de kleine Braziliaan even later in helder Nederlands. Om daar aan toe te voegen: 'Ik wil graag doorbreken bij Feyenoord.'

Doorbreken? 'Ja, ik moet opnieuw beginnen', vult hij op rustige toon aan. 'In het begin ging het heel goed, maar daarna heb ik stil gestaan. Ik leefde in mijn eigen wereld en luisterde niet goed naar anderen. Maar ik was ook nog jong en dan maak je fouten. Nu voel ik me lekker en sta ik open voor adviezen. Ik heb weer plezier gekregen in het voetbal.'

Bert van Marwijk is niet present, maar zou de eerlijke, schuldbewuste teksten van de voormalige dondersteen met plezier tot zich hebben genomen. Been zegt dagelijks contact te houden met de hoofdtrainer om de vorderingen van Leonardo te bespreken.

'We hebben een gezamenlijk doel: Leo moet terug naar het eerste. Daar moet hij de tijd voor nemen. Want de vorige keer wilde hij te snel en raakte hij opnieuw geblesseerd.'

Zijn enkel, z'n rug, och, waar voelde hij géén pijntjes. Hij speelde vorig seizoen niet voor niets slechts drie wedstrijden voor Feyenoord 1. 'Ik was honderd procent fit, maar voelde toen ineens steken in mijn rug. Nu zit ik op tachtig procent. Daarom doe ik ook rustig aan. Want als ik terugkom, wil ik wat laten zien. De mensen zijn mij nu misschien vergeten, maar dat mag niet te lang duren.'

Hij klinkt strijdvaardig, de dribbelaar met de explosieve versnelling in zijn acties. Hij wil Rotterdam-Zuid weer voor zich innemen, net zoals bijna drie jaar geleden toen hij als zeventienjarig jochie doorbrak met een prachtige knal in de bovenhoek in de wedstrijd tegen Heerenveen. 'Leo, Leo', zong het legioen eendrachtig en verwachtingsvol.

Pingelmannetje, groeibriljant, supertalent. Liefhebbers kwamen woorden te kort om de linksbuiten, die sinds zijn twaalfde bij Feyenoord voetbalt, te typeren. Scout Piet de Visser en filmmaker Jos de Putter moesten uitleggen wie hem als eerste had ontdekt op voetbalschool Nova Safra (nieuwe oogst) in een Braziliaanse sloppenwijk.

Zo glorieus als zijn entree bij het grote publiek was, zo somber waren de berichten die volgden. Botsingen met Van Marwijk en de spelersgroep, een paspoort dat niet in orde bleek, zijn te late terugkeer na een vakantie in Brazilië, een rode kaart wegens natrappen in een wedstrijd met het tweede elftal en vervolgens veel blessureleed. Feyenoord wilde hem zelfs verhuren aan AZ, iets dat lang ondenkbaar was. Van het mooie jongensboek bleef weinig over.

Veel tijd om te treuren kreeg het Feyenoord-legioen niet. Robin van Persie brak door en vergeten was de recalcitrante Braziliaan. Been: 'Ik vind zijn instelling nu fantastisch, zeker omdat het toch teleurstellend voor hem moet zijn om met het tweede te trainen. Hij heeft wel ingezien dat hij niet goed bezig is geweest. En nu vecht hij voor eerherstel. Dat merk je aan alles.'

Zaakwaarnemer Hans Coret: 'Leonardo heeft geleerd van wat er allemaal is gebeurd. Hij is rustiger en realistischer geworden. Hij heeft nu ook geduld. Dat is nooit zijn sterkste punt geweest.

'Bovendien is hij zeer kritisch op zichzelf. Dan heb ik hem zien spelen en zeg ik na afloop: zó, dat ging goed zeg. Maar dan komt hij met allemaal dingen, die in zijn ogen zijn misgegaan. Dat siert hem.'

Ook de oefenwedstrijd tegen TOGR, die met 1-0 wordt gewonnen, heeft Leonardo niet kunnen bekoren. Het publiek heeft niet kunnen genieten van een mooie dribbel of een snelle passeerbeweging. Maar het verontrust hem niet. 'Ik geef mezelf tijd, maak me ook niet druk om de doorbraak van Van Persie. Dat vind ik juist leuk voor hem.

'Ik moet tijd nemen om terug te komen. En dan ga ik me honderd procent netjes gedragen.' Even is daar weer een twinkeling in de ondeugende oogjes. Hij kijkt nog eens naar het inmiddels bijna verlaten sportcomplex. 'Spelen voor een volle Kuip is toch mooier.'