Boenwas

Een van de grootste wijsheden die ik ooit las over het huishouden, was: 'Als je een kamer schoonmaakt, en je draait je om en stapt die kamer opnieuw binnen, is dat net zo'n fijn gevoel als wanneer een ander hem voor je schoongemaakt heeft.'

Deze wijsheid was ongetwijfeld veel pakkender verwoord, want in het Engels, maar toch hou ik me aan mijn eigen parafrasering al eeuwen vast, en al helemaal nu mijn werkster met verlof is.

Werksters: je gunt ze alles. Het beste van de wereld is niet goed genoeg voor ze. Zij geven jou tenslotte elke week een opgeruimd, naar Ajax Eucalyptus ruikend huis, waar bovendien, in het geval van mijn werkster, ook nog alle shampooflessen op een aantrekkelijke volgorde zijn gezet.

Dus ik vind het fantastisch voor mijn werkster dat ze nu een baby krijgt, een proces dat ik van week tot week, met een van week tot week groter schuldgevoel - kan ik deze vrouw nog met een volle wasmand en een stofzuiger de trap op en af laten lopen? - aanschouwde.

Nu is de baby er bijna. Nu kan de volle wasmand echt niet meer. We doen het schoonmaken nu dus zelf.

Ik begin er vol goede moed aan, me vasthoudend aan bovenstaande wijsheid en aan die andere leugen: dat stofzuigen de grootste calorieverbrander is die er bestaat.

Het gaat goed. Ik ontdek hoeken van mijn huis die ik nooit eerder gezien heb. Ik doe dingen met een vochtig lapje. Ik vraag de werkster per sms waar ons bleekmiddel staat. Zij smst me terug.

Ik kom in een flow, en dat is met alles, altijd, het hoogste haalbare, heb ik in de Flow gelezen, dus ik probeer erin te blijven. Ik ga kleren sorteren, dingen weggooien. Ik mompel 'boenwas', maar ik weet eigenlijk niet wat je met boenwas moet doen. En of ik boenwas bezit.

Ik kom toilettassen uit vergane tijden tegen, babykleertjes die zo klein zijn dat mijn kinderen ze volgens mij nooit gepast hebben. Onder mijn bed blijken allemaal uit elkaar gehaalde houten meubels te liggen.

Ik stofzuig en stofzuig en stofzuig, en probeer te voelen hoe er allerlei calorieën verbrand worden. Ik probeer niet te bedenken hoeveel ander werk ik in deze tijd had kunnen verzetten.

Ik sla een spijker in de muur en hang een schilderijtje op. Dat doet mijn werkster nooit, maar het komt allemaal voort uit het schoonmaken. Ik filter vierhonderd Cars-auto's uit een la met duizend andere speelgoedjes. Ik verklaar de oorlog aan oud papier.

Uren later is er een verdieping schoon. Ik voel me verschrikkelijk goed over mezelf.

Ik hoop zo dat ze na haar bevalling weer terugkomt.

undefined