'Belastingplan is per saldo goed voor de beleggers'

'We hebben altijd bezwaar gehad tegen het oude systeem omdat de winst daarin dubbel belast wordt. Eerst door vennootschapsbelasting en dan door de belasting op dividenden. De zware belastingdruk geldt ook voor rente-inkomsten. De vrijstelling van duizend gulden die daarvoor geldt is al jaren niet meer aangepast en dus steeds minder waard geworden.'

Volgens VEB-directeur Peter Paul de Vries worden beleggers in het huidige systeem gestraft voor het behalen van een hoog direct rendement. In het nieuwe stelsel gaan sommigen mogelijk wel meer belasting betalen, maar per saldo zullen ze toch beter uit zijn.

Dat komt doordat ze dan weer vrijuit kunnen kiezen waar ze in beleggen en niet steeds hoeven te bedenken of dat fiscaal niet onaantrekkelijk is. 'En beleggingsvrijheid is toch ook een hoog goed.' Het huidige systeem maakt beleggingen met een hoog rendement die soms bovendien een laag risico hebben, zoals staatsleningen, onaantrekkelijk.

In het nieuwe belastingstelsel wordt de inkomstenbelasting op dividenden en rente vervangen door een rendementsheffing. Daarbij gaat de fiscus uit van een fictief rendement van 4 procent dat voor elke belegging gelijk is. Daarover moeten beleggers 30 procent betalen, ofwel een belasting 1,2 procent. De vermogensbelasting vervalt.

Omdat de dividenden niet meer als zodanig worden belast, zullen bedrijven sneller geneigd zijn winst uit te keren aan hun aandeelhouders. Dat is volgens De Vries niet alleen goed voor de beleggers, het maakt de kapitaalmarkt ook efficiënter. 'Bedrijven die met overtollig kasgeld zitten, kunnen dat makkelijker teruggeven aan de markt. Beleggers zullen het dan weer investeren in bedrijven die wel geld nodig hebben.'

Bedrijven worden flexibeler in het kiezen van hun financieringsstructuur. Als zij geld over houden waar zij geen bestemming voor hebben, hoeven zij dat niet meer tegen een lage rente op de bank te zetten. Met name cyclische ondernemingen zullen hun jaarlijkse uitkering moeten verhogen. 'Die bedrijven houden in Nederland veelal driekwart van de winst in zonder dat zij met dit geld winstgroei weten te creëren. In het buitenland keren cyclische bedrijven die geen groot groeiperspectief hebben, vaak meer dan 50 procent van de winst per aandeel uit. In Nederland is de gemiddelde pay out 35 tot 40 procent.'

Ook maakt het nieuwe systeem een einde aan de typisch Nederlandse praktijk om de winst uit te keren in aandelen. Veel bedrijven profiteerden van het daardoor gecreëerde belastingvoordeel door een stockdividend te betalen dat minder waard is dan het contante dividend. Vanwege het belastingvoordeel kiezen beleggers vaak toch voor het dividend in aandelen. 'Deze variant van het stockdividend zal verdwijnen. Bedrijven zullen alleen nog winst in aandelen uitkeren als ze een kleine emissie willen doen.'

De Vries verwacht dat beleggers een punt zullen gaan maken van een hoger dividend. 'In de aandeelhoudersvergaderingen van volgend jaar wordt het dividend het hoofdonderwerp op de agenda's. Beleggers hebben daar nooit om gevraagd omdat ze er toch belasting over moesten betalen.'

Maar de belangenbehartiger van particuliere beleggers ziet in het plan van Vermeend ook nadelen. Hij is bijvoorbeeld bang dat toekomstige regeringen 'aan de knoppen gaan draaien'. De rendementsheffing heeft twee knoppen: het fictieve rendement van 4 procent en de heffing van 30 procent.

Uit het feit dat de tweede knop, de heffing van 30 procent in het aanvankelijke plan lager was (25 procent) leidt De Vries af dat er 'blijkbaar aan de knoppen gedraaid kan worden'. 'Als het parlement hiermee akkoord gaat moet er worden afgesproken dat er langdurig niet aan gemorreld kan worden.'

Nu de beurskoersen gestaag stijgen is een heffing van 30 procent misschien redelijk. De Vries: 'Maar in slechte jaren blijft de belegger dezelfde hoge heffing betalen. Daarom zou ik de grens graag op 25 procent hebben gezien, dat leek mij een redelijk uitgangspunt.'