Banlieus geteisterd door seksueel geweld

Maar The Economist waarschuwt dat zijn ideeën om juist het slachtoffer meer rechten te geven, weleens zouden kunnen leiden tot nieuwe vormen van onrecht. In zijn voorstellen is een nieuwe vergrijp omschreven: sexual grooming, oftewel seksuele toenaderingspogingen.

Dat kan worden bestraft met vijf jaar cel indien deze pogingen 'een kind jonger dan zestien jaar betreffen en indien zij zijn gericht op een ontmoeting waarbij de volwassene streeft naar seksuele activiteit'. Veel te vaag, daarvan kan niemand, laat staan een jury, chocola van maken.

Als je een buurkind een ijsje geeft, zou dat al een strafbaar feit kunne opleveren en waar zijn we dan mee bezig, vraagt het blad zich af. 'Als je mensen bang maakt om met je kinderen te praten, dan maakt je het voor die kinderen juist onveiliger', zegt Shami Chakrabarti van de mensenrechtenorganisatie Liberty.

Verkrachting is ook het onderwerp van een gruwelijk verhaal in Time. Het blad schrijft over de voortwoekerende golf van seksueel geweld in de Franse banlieus, de met revolutiebouw volgepropte voorsteden van de meeste grote Franse plaatsen. Sinds 1999 is het aantal verkrachtingen daar elk jaar toegenomen met 15 tot 20 procent.

Samira Bellil heeft vorige maand met haar boek Dans l'enfer des tournantes (In de hel van de groepsverkrachtingen) de stilte doorbroken. Zij werd in de jaren tachtig zelf herhaaldelijk het slachtoffer van groepsverkrachtingen. Zij zweeg totdat drie andere meisjes door dezelfde groep werden misbruikt.

De in Algerije geboren Bellil heeft haar boek opgedragen aan de 'talloze zusters in deze hel, zoda ze weten dat er een uitweg is'. 'Als kinderen van immigranten krijgen we een strenge opvoeding en worden hard behandeld als we daarvan afdwalen. Vanaf het moment dat een meisje de deur uitgaat, denken de jongens dat ze het recht hebben een oordeel te vellen en ons anders te behandelen. In extreme gevallen leidt dat tot geweld of agressie.'

In Frankrijk is seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes de afgelopen vijf jaar sterk toegenomen. Volgens deskundigen geldt dat in het bijzonder in de banlieus vanwege de houding van allochtonen daar jegens vrouwen.

Die jongeren nemen wel de levensstijl van de Franse jongeren over - popmuziek, snelle auto's en porno, aldus Time - maar ze omhelzen vaak de traditionele vooroordelen van hun geïmmigreerde ouders jegens vrouwen: iedere vrouw die rookt, zich opmaakt of mooie kleren draagt, is een hoer.

Omdat de slachtoffers de daders kennen zijn ze gevoelig voor intimidatie. Ze weten dat ze niet worden beschermd door de politie en dat zij en hun familie zullen worden bedreigd.

De reputatie van het verkrachte meisje is geschonden en die oneer raakt de hele familie. 'Dat achtervolgt je overal. Een meisje kan zo makkelijk worden uitgemaakt voor slet, zelfs als ze niets heeft gedaan', zegt Bellil.

Wat de zaak nog verergert is de situatie in de banlieus, waar de meeste jongeren in een uitzichtloze positie verkeren. De politie mijdt deze wijken vaak, waardoor de wetteloosheid regeert. De groepsverkrachters weten dat ze ongestraft hun gang kunnnen gaan.