Arme omroep

Nou deed hij het wéér. Nou deed hij het wéér! Henk Hagoort, de baas van de Nederlandse Publieke Omroep, woensdag in Pauw & Witteman: 'Wij willen een brede publieke omroep, voor iedereen'. Het was woensdag de kern van zijn verweer tegen de extra bezuiniging van 100 miljoen euro; het zal deze dagen nog vaak klinken in al die programma's die het over de omroep hebben. Woensdag actiedag, vandaar.

Breed. Voor iedereen. Het is een hardnekkige denkfout. Want niet de publieke omroep, maar het medium televisie is breed en voor iedereen. De publieke omroep hoeft alleen maar te zorgen dat dat zo blijft. Niet met kopieën van commerciële successen, maar met programma's die verdiepen en verrijken - ook verstrooien is niet verboden. Mag iedereen van zijn eigen belastinggeld van profiteren, zoals ook het trottoir in noordoost-Groningen van belastinggeld wordt gelegd voor iedereen.

Commerciële pulp (best lekker, soms) snacken we wel bij de buren. Laat Frans Bauer dus gerust zijn tent op het SBS-terrein opzetten, dan luisteren wij naar het Concertgebouworkest in een thema-uitzending van DWDD - 'hogere cultuur' op primetime hoeft helemaal geen kijkers weg te jagen.

Het is een gedachte waar de NPO maar niet aan wil: in het - begrijpelijke - protest tegen de verdacht gretige bezuinigingsdrang van de VVD lijkt alles gericht op behoud van de status quo. Hinderlijke actiespotjes moeten de kijker overtuigen hoe goed de publieke omroep wel niet is. Maar een omroep die zijn kwaliteit zo van de daken moet schreeuwen, heeft kennelijk nog niet erg weten te overtuigen. Logisch: het valt ook niet vol te houden dat Strictly come dancing of Vive la Frans 'typisch publieke omroep' zouden zijn. Dat rijtje valt moeiteloos aan te vullen: Atlas, De slechtste chauffeur van Nederland, 1 tegen 100, Ranking the stars, Lingo, DNA onbekend: een raadsel wat er 'eigen', 'onderscheidend' en 'publiek' aan is.

Arme omroep. Overgeleverd aan de hongerige leeuwen in de politieke arena. Deze week openbaarde staatssecretaris Sander Dekker een onderzoeksrapport van consultants (daar zijn ze weer) waarin potentiële inkomstenbronnen van de publieke omroep werden verkend. U las natuurlijk alleen het nieuwsbericht dat Dekker meer reclame op de publieke omroep zou willen, programma-onderbrekend nog wel. Inderdaad een horreur die de kijker de gordijnen in jaagt.

Maar er stond meer opvallends in dat rapport. Bij reclame denkt u aan de commerciëlen, maar per tv-avond zendt de NPO gemiddeld maar vier à vijf minuten minder reclame uit dan RTL en SBS. De NPO is al commerciëler dan het lijkt.

Van de 858 miljoen euro die de NPO in 2012 ontving van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) en reclamegeld, zal in 2017 flink wat zijn verdampt: 173 miljoen minder van OCW, 23 miljoen minder uit omroepgidsen en lidmaatschappen en 19 tot 36 miljoen minder aan STER-inkomsten. Daar valt wat aan te doen, volgens de consultants: programma-onderbrekende reclame dus, en kabelbedrijven meer geld vragen voor het doorgeven van het signaal. Wie zich (onterecht) ergert aan salarissen van sommige presentatoren, moet eens kijken naar het grote graaien van de kabelbranche.

Alleen al reclame die programma's onderbreekt zou 51 tot 65 miljoen meer kunnen opleveren, aldus de rekenmeesters. Leest u even mee: 'Per zender zijn dagelijks 50 extra reclameminuten nodig, waarvan 27 minuten in primetime.'

50 minuten. Per zender. Dat is uren reclame per dag van ons leven. Dat moeten we niet willen met z'n allen. Wílt u ook niet, want bij reclame zapt u weg of gaat u de borrelnootjes halen, een publiek geheim dat omroepen niet van de daken schreeuwen.

Daarom hier een alternatief, geheel kosteloos doorberekend; alles voor de publieke zaak. Mijn 100 miljoen mogen ze houden - die hele bezuiniging was toch al niet mijn idee. Maar op één voorwaarde: schrap de onzin en bekroon het goede. Iedereen wordt er beter van.

undefined