andere ogen
Hoe zien we onszelf, en wat denken anderen? Deze week schrijfster en columniste RENSKE DE GREEF (23), van wie onlangs de roman Was alles maar konijnen verscheen....
Waarom heeft u zichzelf zo getekend? Mijn core business in tekenen zijn al sinds jaren konijnen en naakte vrouwen. Voor dit zelfportret heb ik mijn best gedaan een modus te vinden: vrolijk en warm naar het leven kijkend door een konijnenbril.
U bent inmiddels niet meer zo van de erotiek, lazen we al ergens. Het is al vijf jaar geleden dat ik sekscolumns schreef, en toch kennen veel mensen me nog steeds daarvan. Niet erg, hoor. Ik ben jong en heb nog kansen genoeg om andere kanten van mezelf te laten zien.
U heeft niet de ambitie om de Heleen van Royen van uw generatie te worden? Nee, ik zie als schrijver andere uitdagingen. Ik wil de duistere aspecten en de fricties van het bestaan onderzoeken.
U heeft zichzelf geportretteerd, typeert u Renske de Greef ook eens met een paar trefwoorden. Nieuwsgierig, fantasierijk en zoekend.
Welke eerste indruk laat u op mensen achter? Ik denk een vrolijke en een vriendelijke. Ik praat gemakkelijk en veel, en ben sociaal in de omgang. Ik hecht aan beleefdheid.
Wat treft degene aan die u beter leert kennen? Ik maak soms perfecte plaatjes in mijn hoofd waaraan alles en iedereen moet voldoen. Ik kan ’s nachts opstaan en zeggen: ‘We moeten nú naar het bos om eekhoorns te gaan zoeken en een tekening van herfstbladeren te maken.’ Dat blijken voor mijn directe omgeving nog weleens lastige gedachten. Maar ik heb er nou eenmaal moeite mee dat de banale realiteit het meestal wint van het idee. Uw partners moeten hun hand niet omdraaien voor een eekhoorn-zoektocht. Ze moeten er ten minste iets van willen begrijpen. Maar ‘hou je bek, ik wil slapen!’ roepen, wordt door mij soms ook wel geaccepteerd.
Wat gebeurt er als u ergens binnenkomt? Ik ben 1 meter 88. En als je lang bent, willen mensen dat de hele tijd aan je vertellen, alsof je het zelf in de vijf minuten daarvoor vergeten zou zijn. Het klinkt steeds als: ik heb hier net een rare, paarse zeehond gevonden, haha!
Hoe kan men u beledigen? Ik kan niet per se heel goed tegen kritiek. Als mensen vinden dat ik slecht schrijf, heb je me voor vijf ijstijden lang wel echt goed kwaad.
Wat is het grootste compliment dat men u kan maken? Mijn nieuwe boek mooi vinden. Met dat boek ben ik de afgelopen twee jaar tenslotte elke dag bezig geweest. En mijn zachtheid en mijn oog voor detail herkennen.
Wat blijft intussen het grootste misverstand over u? Dat ik een bitch zou zijn. Dat ik die achteloze hardheid van jonge meisjes heb waarmee mensen in het algemeen en mannen in het bijzonder oordelen. Ik denk dat er mensen zijn die mij onterecht ook in die hoek plaatsen.
Wat vinden mannen aantrekkelijk aan u? Ik ben niet zo tuttig, geloof ik. Ik hou van het bizarre en van humor en zelfspot. Dat zullen mannen waarschijnlijk wel leuk vinden.
Wie bent u voor uw lezers? Mijn eerdere boeken wijken in hoge mate af van Was alles maar konijnen, dus misschien zal mijn publiek ook veranderen. Maar ik hoop dat bestaande en nieuwe lezers mijn stijl gelijkelijk waarderen. Ik vind mooie taal belangrijk. En ik hou van verscheurende schoonheid in schrijnende scènes.
Hoe zou u het liefst herinnerd willen blijven? Als iemand die met een open blik en in mooie taal de lelijkheid en de schoonheid zocht.