andere ogen

Hoe zien we onszelf, en wat denken anderen? Deze week YOLANDA ENTIUS (45), ooit actrice en nu schrijfster, van wie vrijdag haar tweede roman Alleen voor helden verschijnt....

tekst Wim de Jong

Waarom heeft u zichzelf zo getekend? Ik zit weer met opgetrokken knieën om te compenseren dat ik niet op stoelen pas; die zijn voor mij altijd te groot. Ik ben 1 meter 53. Dus als ik gewoon ga zitten, bungel ik altijd als een kind met mijn benen. Maar, ik besef tegelijkertijd ook dat het niet normaal is dat je als vrouw van 45 met opgetrokken benen op een stoel plaatsneemt.

Heeft u last van uw kleinheid? Ach, er zijn altijd wel mensen die de neiging hebben om je een kusje op je voorhoofd te geven of je aaien. Ik knarsetand in mijn slaap, dus ik heb ook van die kleine tandjes. Ik eet ze op. Heel erg lastig, en ook een gek gezicht met die vierkante kaken van mij.

U ziet er anders best kordaat uit. Die uitstraling kan wel kloppen. Sommigen beschouwen mij als een pitbull. Als ik mijn tanden ergens in zet, laat ik niet zo gauw meer los. Wie a zegt, moet ook b zeggen. Die mentaliteit. Ik hou er niet van om dingen maar een beetje te doen. Dat is karakter, hoor, geen ambitie. Ik ben een vechter, geen streber.

U heeft zichzelf in uw portret wel lieftallig in de bloemetjes gezet. Dat zijn dus pompoenen. Ik hou erg van de natuur, van groenten, van buiten zijn. Ik ben ook een enorme bergwandelaar.

Welke plaats neemt u in ons artistieke landschap in? Ik ben als actrice begonnen en heb zelf films gemaakt, maar ben nu als schrijver op mijn plek terechtgekomen. Mijn tweede roman komt uit, aan mijn derde boek ben ik inmiddels begonnen – ik ben me meer dan ooit aan het profileren. Ik ben een magische grens over. Ik zal volgende week niet ineens besluiten dat ik alsnog liever danser word.

Wat is het mooiste compliment dat men u kan maken? Dat ik lief ben. Mensen denken namelijk vaak dat ik streng ben. Dat is niet zo; ik ben alleen heel direct, waardoor men zich snel aangevallen voelt.

Hoe kan men u beledigen? Door het omgekeerde met mij uit te halen: zeggen dat je iets mooi van me vindt, maar het niet menen.

Wat is het grootste misverstand over u? Dat ik onaardig ben. Als je staat voor wie je zelf bent en wat je doet, dan kun je toch wel tegen een stootje?

Wat vinden mannen aantrekkelijk aan u? Wat ze in het algemeen van mij vinden, weet ik niet, maar mijn vriendje vindt dat ik een lekker lijfje heb. Ik ben ook soepel en lenig. En ik kan heel goed dansen. Misschien dat mannen dat ook wel leuk vinden.

Wat is een terugkerende reactie van collega’s? Als actrice vonden ze mij wel moeilijk. Terecht. Ik liet me niet gemakkelijk regisseren. Ik kan me moeilijk overgeven. Dat heeft rechtstreeks te maken met mijn jeugd. Een reactie op een tirannieke vader: niemand gaat mij zeggen hoe ik iets moet doen, nóóit meer.

In welke situatie bent u zichzelf niet? Vroeger was ik vaak verliefd op mensen die veel te ver weg stonden. En dan ben ik helemaal mezelf niet, een rare muurbloem, kwijlerig. Het komt nog wel voor in het gezelschap van mensen die ik op een voetstuk heb gezet.

Hoe zou u het liefst herinnerd willen blijven? Hoewel het leuke wezens zijn, heb ik zelf geen kinderen. Dus het zullen de kinderen van anderen moeten zijn. Ik hoop dat ze zich mij herinneren als ‘die leuke vriendin’ van hun moeder.

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden