Column
Anarchie is veelal regressie
Een van de fascinerendste boeken die ik de laatste tijd heb gelezen, is Het goede verhaal - Over fictie, waarheid en psychotherapie, een briefwisseling tussen schrijver J.M. Coetzee en psychotherapeute Arabella Kurtz. Ik zal de komende weken vaker op dit boek terugkomen.
In een van zijn brieven aan Kurtz schrijft Coetzee dat kennisoverdracht zonder repressie onmogelijk is, wel maakt hij onderscheid tussen goede en minder goede repressie. Ik moest denken aan het Maagdenhuis.
Coetzee stelt dat ondeugend gedrag van leerlingen regressief is. Hij schrijft dat verzet tegen de docent een voorwaarde is voor intellectuele onafhankelijkheid, maar dat veel ondeugendheid weinig anders is dan terugverlangen naar de anarchie van het kinderdagverblijf.
Inderdaad, anarchie is veelal regressie.
Studenten, docenten en bestuur van de UvA raad ik aan pagina's 170 t/m 189 van bovenstaand boek te lezen. Men hoeft niet het hele boek te lezen. Deze concessie aan gebrekkige discipline noem ik democratisering.
