'Allochtone ouder moet stem krijgen'

HIJ is een van de elf allochtone onderwijzers die vandaag van staatssecretaris Adelmund van Onderwijs hun diploma krijgen. Rachid El Hahaoui uit Vlaardingen wil leerkracht worden in het basisonderwijs, en volgde daarom een verkorte tweejarige opleiding aan de Ichtus Hogeschool in Rotterdam. Helemaal in de lijn van de overheid. Want in onze multiculturele samenleving horen meer buitenlanders voor de klas, vindt zij. Dat voorkomt dat hun kinderen achterstand oplopen en kan de ouders stimuleren zich meer te bemoeien met de leerprestaties van hun kroost.

El Hahaoui, een 27-jarige Marokkaan, heeft alles in zich om een rolmodel te worden. Hij woont nog maar vijf jaar hier, maar spreekt voortreffelijk Nederlands. In zijn land van herkomst rondde hij met succes een zware studie sociologie af.

Een plek op de Nederlandse arbeidsmarkt veroverde hij er niet mee. Daarom de zijsprong naar het lesgeven. Het is geen stap terug, vindt hij. 'Onderwijs heeft ook met sociologie te maken. Het is de basis voor grote veranderingen in de maatschappij'.

Een islamitische onderwijsinstelling hoeft niet op een sollicitatiebrief van El Hahaoui te rekenen. 'Je werkt dan mee aan isolatie. Stel dat je een klas hebt met alleen Marokkaanse kinderen. In de les praten ze Nederlands, maar zo gauw ze het klaslokaal verlaten stappen ze weer op het Marokkaans over. Daar schiet onze jeugd helemaal niets mee op.'

Nee, een gewone multiculturele school, daar ligt zijn toekomst. 'Ik wil voor autochtone kinderen een voorbeeld zijn. Zij moeten net zo goed leren met andere culturen om te gaan. Wel ga ik extra aandacht besteden aan de ouders van allochtone leerlingen. Die spelen nu helemaal geen rol. Dat is slecht. Ze kunnen net zo goed helpen met huiswerk. Ze moeten af van het idee dat ze op school niets te zoeken hebben.'

El Hahaoui weet dat hem op dat punt nog veel zendingswerk te wachten staat. 'Neem alleen het verschil in opvoeding. In een Nederlands gezin is nee echt nee. In een familie uit Marokko ligt dat helemaal anders. Daar is dat afhankelijk van de situatie. Wat je vandaag verbiedt, sta je morgen toe.'

Maar er zijn meer pedagogische tegenstellingen die moeten worden overbrugd. 'Nederlandse ouders vinden de eerste levensfase van een kind heel belangrijk. Hun kleuter dient op 4-jarige leeftijd al over de nodige kennis beschikken. Allochtonen achten die eerste periode van minder belang. In hun optiek staat intelligentie voor sociale wijsheid, in plaats van theoretische vaardigheden. Zij voeden op, de school zorgt voor onderwijs. Die zienswijze ontslaat hen van de plicht zich met het alledaagse leven op school te bemoeien.'

Daar staat volgens de nieuwbakken leerkracht tegenover dat het onderwijssysteem hier best wat meer in de richting van etnische minderheden zou kunnen opschuiven. 'Ik bespeur nog veel vooroordelen, een grote onbekendheid met de allochtone leefwijze en te weinig bereidheid zich in de culturele verschillen te verdiepen. Zo leeft onder veel onderwijzers nog altijd het idee dat een Marokkaanse vader niet is geïnteresseerd in een goede opleiding voor zijn dochter. Dat is echt absolute onzin: ik ken geen Marokkaan die niet wil dat zijn dochter het verder in het leven schopt dan hij.'

Dat het toch een groot verschil uitmaakt of er al dan niet een Marokkaanse meester voor de klas staat, merkte El Hahaoui tijdens een van zijn stages in Rotterdam. 'Op die school ging het als een lopend vuurtje rond. Een Marokkaanse vader kwam bij mij informeren hoe het met zijn kind ging in de klas. Volgens mijn mentrix was dat de eerste keer dat hij interesse toonde in de prestaties van zijn dochter.'

De speciale tweejarige opleiding van de Ichtus Hogeschool begon met 28 studenten. Een groot deel van hen haakte in de loop van de tijd af. El Hahaoui kijkt er niet van op. 'Het is gewoon ontzettend zwaar. Ik ken maar weinig Marokkanen met een hbo- of mbo-opleiding.

'De taal is ook nog altijd een groot probleem. Ik had ook moeite met het jargon. In de opleiding hoorde ik alsmaar over poppenhoeken en bouwhoeken in de klas. Mijn snuffelstage liep ik bij een groep zes. Niemand had mij verteld dat in die groep dat niet meer voorkomt. Elke dag vroeg ik me af: waar blijven die hoeken nu.'

Een baan heeft El Hahaoui nog niet, maar hij is er zeker van dat dit snel gaat lukken. 'Positief denken. Als socioloog kwam ik niet aan de slag omdat ik een Marokkaans diploma had. Nu heb ik een papiertje wat ik wel in Nederland heb gehaald.'

Hans Horsten