Analysemaximumsnelheid autobahn
Alles voor het klimaat in Duitsland, maar kom niet aan de automobilist
De Duitse regering heeft ambitieuze klimaatdoelen, maar wil niet aan een snelheidslimiet op de Autobahn. Dat de ploeg van Angela Merkel dit voorstel van een adviescommissie deze week naast zich neerlegde, is te verklaren met een ongeschreven regel in de Duitse politiek: wie aan de vrijheden van de auto-industrie komt, verliest de volgende verkiezingen.
De persvoorlichter van Angela Merkel, Steffen Seibert, vond het nodig om het nog eens expliciet te vermelden afgelopen maandag: het Duitse kabinet plant géén maximumsnelheid op de Duitse Autobahn. Belangrijk nieuws. Alle zichzelf respecterende Duitse media stuurden onmiddellijk een persalarm de wereld in.
Seibert reageerde op een adviescommissie die, voorzichtig, zou willen pleiten voor het invoeren een limiet van 130 kilometer per uur. Dat zou in de eerste plaats veiliger zijn en bovendien goed voor het klimaat – het officiële advies wordt in maart gepresenteerd. Duitsland zou het laatste EU-land zijn geweest dat zo’n limiet invoerde. Maar de ploeg van Merkel wil er niet aan.
Het was drie dagen na het bekend worden van het advies van die andere commissie, die de Duitse regering adviseert uiterlijk in 2038 zijn bruinkoolcentrales te sluiten. Dat lijken Merkel en haar ministers wel een goed idee te vinden.
Duitsland koestert al jaren ambitieuze klimaatdoelen en investeert in windparken, zonnepanelen en biogasinstallaties. In 2017 werd 37 procent van de verbruikte stroom duurzaam opgewekt, blijkt uit het rapport van de kolencommissie. De kans is aanwezig dat Duitsland zijn klimaatdoel voor 2030 haalt: 65 procent CO2-reductie ten opzichte van 1990.
Maar het nee van persvoorlichter Seibert tegen een snelheidslimiet op de Autobahn laat zien dat die ambities een blinde vlek kennen: de auto-industrie. Terwijl de CO2-uitstoot door het verkeer in Duitsland sinds 1990 alleen maar is gestegen, wil niemand zich daar aan branden.
In de Duitse politiek geldt een ongeschreven regel: wie aan de vrijheden van de auto-industrie komt, verliest de volgende verkiezingen. En wie aan de belangen van de automobilist komt, kan al helemaal opkrassen.
Toen het idee van een snelheidslimiet onlangs weerklank leek te vinden bij de top van de politievakbond, vond de minister van Verkeer, Andreas Scheuer (CSU), het tijd om in te grijpen. Een maximumsnelheid, zei hij, ‘druist in tegen elk mensenverstand’. En zijn partijgenoot Markus Söder, de minister-president van Beieren: ‘De snelheidslimiet is een typisch ideologisch instrument uit de groene mottenballen.’
Pamflet tegen dieselverbod
Parallel verscheen een door honderd artsen ondertekend pamflet dat vraagtekens zet bij de dieselverboden in een aantal Duitse binnensteden. De gevarengrens van 40 microgram stikstof per kubieke meter lucht, onder andere gehanteerd door de Wereldgezondheidsorganisatie en de EU, zou onzin zijn. Als mensen de dubbele hoeveelheid stikstof inademen, gebeurt er ook niks, aldus de artsen. De club wordt aangevoerd door Dieter Köhler, een longarts uit het Sauerland, en een dieselontwikkelaar die vroeger voor Daimler werkte.
In de week die volgde verloor de discussie in toenemende mate aan rationaliteit. Weekblad Der Spiegel spreekt van een ‘Kulturkampf’ rondom de auto. In Stuttgart gingen een paar honderd mensen de straat op, in gele hesjes, om te strijden voor de vrijheden van de automobilist. Tijdens die demonstratie klonk, doodernstig, de slogan die de Duitse autobelangenvereniging ADAC verzon ten tijde van de oliecrisis in de jaren zeventig: ‘Freie Fahrt für freie Bürger’ (vrije doorgang voor vrije burgers).
