Acteurs zijn de meest onderdrukte mensen van Nederland

In musicalland heerst een dictatuur waar Noord-Korea nog een puntje aan kan zuigen. Er wordt veel met stagiaires gewerkt. Klinkt goed, totdat ik hoorde van een grote Nederlandse musicalproductie die draaide op stagiaires, zelfs de hoofdrolspeler was een stagiair. Hij kreeg tien euro per dag als vergoeding. Kinderen in Bangladesh die voetballen in elkaar naaien verdienen nog meer centjes!

Acteurs en musicalsterren zijn misschien wel de meest onderdrukte mensen van Nederland. De meesten van ons weten dat niet, omdat acteurs niet van zich laten horen. Bang als ze zijn voor producenten, castingbureaus en tv-zenders die wraak op hen kunnen nemen.

De pure onderdrukking begint bij het castingbureau. Wanneer je vroeger auditie deed en je werd aangenomen voor de rol in de film/serie/reclame, dan ging je daarna onderhandelen over het salaris. Zoals je bij elke baan in principe kunt onderhandelen. Die tijden zijn voorbij. Tegenwoordig moet je voordat je auditie doet al een contract tekenen waarin je akkoord gaat met de gage mocht je het uiteindelijk worden. Er zijn ook koppige acteurs die hun rechten belangrijk vinden en op dat contract noteren: 'In onderhandeling met agent'. Dit betekent dat je agent nog altijd het recht heeft om te onderhandelen. Maar dan zegt de dame of heer van het bureau met een licht dreigende toon: 'Dat kan je wel doen, maar dan kom je helaas onderaan de stapel'.

Te veel opleidingen

Bijkomend probleem is de wildgroei aan acteursopleidingen. De politiek heeft veel gesneden in de zogenaamde linkse hobby's zoals theaters en toneelgezelschappen. Alleen de subsidies voor de vele HBO-acteursopleidingen zijn niet gestopt, waardoor de overheid mensen opleidt tot professioneel werkloze. Je hebt ook nog private opleidingen waarvoor je niet eens auditie hoeft te doen. Heel vreemd eigenlijk.

Als je medicijnen wilt studeren en de opleiding zit vol, dan word je uitgeloot. Dit gebeurt niet met acteurs. Even lullig gezegd, de minder 'hoogopgeleide' acteurs nemen de markt over, gaan zwaar onder hun prijs zitten en dat wordt dan ook van de ervaren acteurs verwacht.

Terug naar de musicals. Van musicalsterren wordt er veel verwacht etc., maar ze mogen niet klagen. Althans, dat mag wel maar niet in het gezicht van de producent.

Lieve lezer, ik moet heel even mijn column onderbreken met een aankondiging. Ik had hier oorspronkelijk een alinea met informatie van een musicalactrice, zij was één van mijn bronnen. Maar zij is in paniek geraakt nadat ik haar mijn column van te voren liet lezen. Ik had dat afgesproken aangezien ze anders niet met mij wilde praten uit angst haar baan te verliezen. Zij vond wat ik in eerste instantie had opgeschreven te specifiek en vreesde dat die informatie haar identiteit zou onthullen. Ik vertel dit nu juist om te proberen over te brengen, hoe bang mensen in die wereld zijn.

Ik vind het zo erg dat volwassen mensen met een uniek talent en harde werkmentaliteit bang zijn voor hun werkgever. En dat dit gebeurt in een land als Nederland. Ik heb dus helaas specifieke voorbeelden uit deze column moeten verwijderen omdat ik het anders zo algemeen moest maken dat ik het net zo goed over het weer had kunnen hebben. Waar het op neer komt is dat musicalacteurs geen Cao hebben en hun producenten hier misbruik van maken. Pure onderdrukking. Punt.

En is Albert Verlinde de enige die het verdient om met zijn naam in mijn column te komen? Nee. Maar hij heeft er ook nooit problemen mee om mensen bij naam te noemen. Als een bekende actrice een miskraam heeft gehad, dan heeft Nederland volgens Albert het recht dat te weten. Ik hou mij gewoon netjes aan zijn code.

De ziel van Verlinde

Wat wij als gewone burgers kunnen doen? Vooral naar het theater gaan en genieten van alle vormen van theater. Dat is niet alleen goed voor de creatieveling op het podium, maar ook voor u! Er is namelijk wetenschappelijk onderzoek geweest dat heeft uitgewezen dat mensen die vaak naar het theater gaan, minder snel depressief worden. Dus trakteer uw ziel op al het moois wat theaters u te bieden hebben.

En mocht u onderweg naar het theater in een steeg Albert Verlinde zijn ziel en menselijkheid vinden, wees dan lief, ga naar het postkantoor en stuur het in een pakketje naar hem op, hopelijk komt het aan en is hij binnenkort weer een compleet mens.

^{Soundos El Ahmadi is actrice, presentatrice en stand-upcomedian. Deze maand is zij gastcolumnist voor Volkskrant.nl.}