Aanbevolen: collectieve hongeractie

'Ik vertel ze dat ze meer aandacht van de media kunnen krijgen met vijf of tien man. Liever nog met honderd', zegt voorzitter Ahmed Pouri van Prime. Hij denkt dat individuele hongerstakers helemaal niets bereiken met afzonderlijke wanhoopsacties.

Pouri steunde zes jaar geleden 126 witte illegalen die in de Haagse Agneskerk achttien dagen in hongerstaking waren. In 2001 begeleidde Pouri vijf Iraakse Koerden die 95 dagen lang in Waddinxveen en Alphen aan den Rijn eten weigerden, de langste hongeractie die ooit in Nederland is gehouden.

Pouri ontkent de huidige groep potentiële hongerstakers tot hun daad aan te sporen. Ze zouden zichzelf melden met hun besluit voedsel te weigeren. 'Ze zeggen liever in Nederland te sterven, dan gedwongen terug te keren.'

Met extreme acties, zoals die van de Zaandijkse Iraniër Mehdy Kavousi die zondag mond en ogen dichtnaaide, willen ze de media mobiliseren in de hoop de politiek te dwingen tot concessies. Hongerstakingen hebben zelden echt succes; slachtoffers zijn er ook nooit gevallen.

Kavousi kreeg landelijke bekendheid en bewoog burgemeester Ruud Vreeman van Zaanstad tot het schrijven van een brandbrief aan minister Verdonk voor Vreemdelingenzaken. Een hoorzitting over zijn zaak is nu tien dagen vervroegd. De Iraniër drinkt weer sinds donderdagmiddag en heeft zijn oogleden en mond opengeknipt. Zijn hongerstaking zet hij door.

De Johannes Wier Stichting, die vertrouwensartsen van hongerstakers adviseert, houdt rekening met een golf van nieuwe hongeracties. 'Het spierballenbeleid van deze regering, lokt hongerstakingen uit', zegt Coen van Ojen. 'Mensen die overtuigd zijn van hun recht op een verblijfsvergunning, zien door de keiharde uitspraken geen uitweg meer.' Hij denkt dat zeker 1 procent van de 26 duizend uitgeprocedeerden tot hongerstaking zal overgaan.