'Aan Aboutaleb is helemaal niets verbroederends'

'Ik voel de afschuw over de aanslag in Parijs tot in mijn vezels, maar ik dacht ook: 'Daar gaan we weer'. Ik heb helemaal niets met die mensen, niets. Ik krijg de verwantschap met hen door mijn strot geduwd, want als ik niet meedemonstreer, sta ik blijkbaar aan hun zijde. Omdat ik een moslim ben. Daar spreekt een diep wantrouwen uit.'

De van origine Marokkaanse publiciste en schrijfster Hassnae Bouazza (41) twitterde na de aanslag en de reacties erop dat moslims nu dagelijks 'door de keuring' moeten. Het maakt haar kwaad. En ze is niet de enige in de Marokkaanse en moslimgemeenschap in Nederland. Ook een tweet van schrijver Abdelkader Benali werd veel gedeeld: 'Zodra ik moet, moslim, en gemeenschap in één zin lees, haak ik af', schreef hij. Bouazza keek met gemengde gevoelens naar de demonstraties in Amsterdam en Parijs.

Waarom zouden moslims zich niet een keer duidelijk uitspreken? Dit geweld tegen de vrijheid van meningsuiting komt toch van geloofsgenoten?

'De oproep aan moslims om mee te demonstreren maakt hen tot een aparte groep. Daaruit spreekt een diep wantrouwen. Terwijl ik gewoon een Nederlandse ben, die zich net als iedereen aan de wetten van dit land moet houden. Het denken achter zo'n oproep is dat moslims als 'de ander' worden beschouwd. Iedereen uit zijn afwijzing en verdriet op een andere manier. Dat kan ook thuis. Het massale rouwvertoon na het neerschieten van vlucht MH17 was ook niet aan iedereen besteed. En moslims zijn geen jukebox waar je een muntje in gooit om er geluid uit te krijgen.'

Als je de optelsom maakt van de afgelopen jaren de fatwa tegen Salman Rushdie, de bedreigingen tegen Geert Wilders en Ayaan Hirsi Ali, 9/11, de aanslagen in Madrid en Londen en nu in Parijs, de meedogenloosheid van IS zou je toch kunnen gaan denken dat er een probleem is met de islam...

'Het gaat niet om de islam, het gaat om macht. IS is groot geworden door een machtsvacuüm in Syrië en Irak. Dit soort groepen gebruikt religie en sektarische spanningen om mensen mee te krijgen. De mannen die aanslagen plegen, zijn uit op het zaaien van verdeeldheid.'

Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam, die zichzelf een 'woedende moslim' noemt, zegt 'rot toch op' tegen moslims die de westerse samenleving afwijzen. Dat is toch mooie, duidelijke taal?

'Aboutaleb is een ongelooflijk platte populist, een showman, er is niets verbroederends aan hem. Het is heel kwalijk dat hij het frame van moslims als afzonderlijke categorie gebruikt om zichzelf te profileren. Ook hij zegt in feite dat moslims medeschuldig zijn aan terrorisme als ze er niet publiekelijk afstand van nemen. Terwijl alleen de daders schuldig zijn, en niemand anders. Mijn moeder gruwt van deze aanslagen, maar ze is net als veel andere oudere moslims introvert, net als de ouders van Aboutaleb. Zij gaan niet de straat op en dat weet hij best.'

Maar we denken nu eenmaal vaak in groepen. Dan is het toch belangrijk voor moslims om hun goede wil te tonen?

'Het is nooit genoeg. Iedere keer is er weer een nieuw hoepeltje waar moslims doorheen moeten springen. Ik houd toch ook niet alle Noren verantwoordelijk voor de daden van Anders Breivik? Waar waren toen de massale demonstraties tegen het extreem-rechtse geweld? Omdat moslims anders zijn, dus eng, wordt geweld dat onder de vlag van de islam wordt gepleegd als gruwelijker beschouwd. Terwijl elk leven evenveel waard is.'

Hanteert het Westen een dubbele standaard?

'Westerse slachtoffers van geweld krijgen een naam, een gezicht. De doden als gevolg van de drones die de VS sturen niet. Terwijl daardoor heel veel onschuldige slachtoffers vallen. Dat is ook een verklaring voor de radicalisering. Het is geen rechtvaardiging voor terrorisme, maar de westerse leiders gaan er wel veel te gemakkelijk aan voorbij.'