Rouwstoet voor baby met malaria
Doodgaan aan malaria is niet nodig. In het oosten van Congo ziet fotograaf Eddy van Wessel toch veel kinderen voor wie hulp te laat komt.
Het is een bijna klassieke foto die associaties oproept met het schilderij De parabel der blinden van Pieter Bruegel de Oude. Drie vrouwen op rij: de voorste draagt een bundeltje, de tweede laat zich willoos meevoeren, een derde torst spullen op haar hoofd. Het zijn de grootmoeder, de moeder en de tante van de eenjarige Eto Bahome, die zich, zojuist gestorven, in de bundel bevindt. Een rouwstoet van drie.
Met man en macht is nog geprobeerd om Eto te redden, maar vergeefs, vertelt de Nederlandse fotograaf Eddy van Wessel, die de foto maakte in een kliniek in Zuid-Kivu, in het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC). In de regio Baraka aan het Tanganyikameer heerst elk regenseizoen malaria, maar dit jaar is de uitbraak heviger dan anders. 'Mensen vertelden me dat ze normaal eens in de drie jaar malaria kregen, maar dit jaar al driemaal.' Vorig jaar overleden 96 duizend mensen in de DRC aan malaria, vooral kinderen. Dit jaar wordt een sterke toename verwacht.
En dat terwijl doodgaan aan malaria helemaal niet nodig is. De infectieziekte is te voorkomen en behandelbaar. Maar niet hier, in dit afgelegen gebied vol conflicten. Regeringstroepen en rebellengroeperingen strijden er om de rijke voorraden delfstoffen, met name goud en tin. Veel mensen zijn op de vlucht en kunnen moeilijk een hulppost bereiken. Ze moeten te ver lopen of met een bootje. En dan is het vaak te laat.
'Malaria is een onverteld verhaal', zegt Van Wessel, die dit jaar de tweede prijs won bij de Zilveren Camera met een reportage over de door IS belaagde yezidi's in Irak. 'De media hebben veel aandacht voor ebola, maar malaria maakt veel meer slachtoffers.' Vooral hier in de DRC, omdat er zo weinig tegen wordt gedaan. De regering heeft in de regio Baraka voor het laatst in 2010 muskietennetten verspreid. De straatarme bevolking gebruikte die als visnet, dus zijn ze allemaal kapot. Nu doet Artsen zonder Grenzen wat ze kan.
De kleine Eto heeft het niet geholpen. Haar familie bracht haar vier dagen geleden, ondervoed en met hoge koorts. Een bloedtransfusie mocht niet meer baten. Eto stierf, ondanks de pogingen van een arts haar te reanimeren. Daarna werd ze direct in doeken gewikkeld en weggebracht. Want de ic ligt vol malariapatiënten, in Eto's bed lagen nog drie kinderen. Bedroefd voeren grootmoeder, moeder en tante het bundeltje af.
