30 maanden cel geëist tegen leider kungfu-sekte om mishandelen volgelingen: ‘Ik sloeg alleen met de vlakke hand’

Dat de ex-leerlingen hem nu afschilderen als sekteleider, doen ze om hem ‘te pesten’, zegt René L. Hij gruwt namelijk van sektes. ‘De leider is dan een zwakkeling die op seks en geld uit is. Ik was wel de leider van de groep maar geen sekteleider. Ik bepaalde hoe er gevochten werd en welke oefeningen we deden.’

Met zijn 72 jaar, kale hoofd, grijze ringbaard, Aziatische uiterlijk en serene oogopslag lijkt L. zo weggelopen uit een film. Gekleed in een donkergroene outdoorbroek en een bruine slobbertrui, waaronder zijn gespierde schouders zich nog altijd aftekenen, zit de kleine man maandagochtend in het beklaagdenbankje van de Roermondse rechtbank. Na een publicatie in de Volkskrant geniet L. sinds afgelopen weekend enige bekendheid als man die jarenlang binnen zijn ‘kungfu-sekte’ in het Limburgse Kessel zijn leerlingen mishandelde.

Vier oude volgelingen hebben het in 2018 aangedurfd om aangifte te doen. Zij stonden tussen de 12 en 22 jaar lang onder invloed van René L. Nu zitten zij in de krappe rechtszaal voor het eerst weer naast hun voormalige goeroe. Terwijl op de publieke tribune, een etage hoger, een grote groep lotgenoten de zaak volgt.

Met strakke gezichten luisteren ze hoe de rechters L. uitgebreid ondervragen over alles wat de ex-leden bij justitie hebben verklaard. Er passeert een lange lijst van fysieke en mentale mishandelingen. Doodsbedreigingen, gescheurde trommelvliezen, beten door René’s vechthond Stone, Russische roulette en het begieten met lampolie en daarna dreigen met een lucifer.

Met schorre stem breit René L. van zijn antwoorden een rommelig werkje van ontkenningen, tegenstrijdigheden en bagatelliseringen. Door hersenbloedingen zou hij een karakterverandering hebben ondergaan waardoor hij ‘niet eens een kort lontje had, ik had helemáál geen lontje’. Hij kon ontploffen en daarbij is inderdaad sprake geweest van klappen en bedreigingen, erkent hij. L. zou zich bij dergelijke explosies als ‘echte krijger’ wel bewust zijn geweest waar hij zijn klappen plaatste. ‘Ik sloeg alleen met de vlakke hand op de wang.’

In de aangiften die er tegen hem zijn gedaan, staat ook dat hij zijn volgelingen financieel uitbuitte, liet werken in wietplantages en bovenal dat hij vrouwen uit zijn gemeenschap tot seks dwong. Die zaken heeft justitie hem wegens onvoldoende bewijs niet ten laste gelegd.

Maar als de rechter vraagt naar de conflicten met vrouwen, wordt wel duidelijk dat de vechtmeester ook in seksuele zin behoorlijk geobsedeerd was door zijn pupillen.

René: ‘Conflicten gingen altijd over seks. Over reinheid in woord en daad.’
Rechter: ‘Ging u daarover?’
René: ‘Alleen de algemene ethiek. Ik moest haar beschermen als zij omging met een jongen die niet betrouwbaar was.’
Rechter: ‘U kon zich daar dan kwaad over maken?’
René: ‘Ja, absoluut.’
Rechter: ‘Hoe moest zij daar dan mee omgaan?’
René: ‘Geen omgang.’
Rechter: ‘Geen seks?’
René: ‘Niet met de betreffende man.’

In de uitvoerige slachtofferverklaringen die de vier oud-leerlingen – drie vrouwen en een man – in de rechtbank voorlezen, is ook veel aandacht voor zogenaamde ‘zedenfeiten’. Hoe onderlinge relaties keihard werden afgestraft door René met publieke vernederingen, waarbij zowel mannen als vrouwen voor hoer werden uitgemaakt. Maar dat René de vrouwen vervolgens in één op één situaties zou ‘zuiveren met zijn lul’.

Verdriet is er bij de slachtoffers over de schade die dat allemaal heeft aangericht en alles wat zij in hun jaren onder invloed van René hebben gemist. Vooral het niet kunnen opbouwen van relaties en het feit dat zij geen kinderen hebben, grijpt de vrouwen (die allemaal rond de veertig zijn) erg aan. Allemaal zijn zij er zeker van dat hun oude meester een psychopaat is of een sociopaat, die tbs zou moeten krijgen. Slachtoffer Joris meldt nog even dat de hersenbloeding in 2010 René eerder iets milder dan gemener maakte.

Justitie

Maar de slachtofferverklaringen richten zich niet alleen tegen de oude vechtmeester. Voor het Openbaar Ministerie en de zedenpolitie hebben de vier aangevers geen goed woord over. Nadat de aangiften in 2018 werden gedaan, bleef het lang stil en kwam de zaak zelfs bijna op de plank te liggen. De vermeende verkrachtingen werden amper onderzocht en een gesprek daarover met de officier werd als uitermate kil ervaren. Een van de vrouwen: ‘Het signaal is dat je het als slachtoffer wel kunt bekijken. Omdat je geen nee zei, omdat je bevroor uit doodsangst.’

Terwijl de lange lijst aan verwijten op haar neerdaalt kijkt de officier strak voor zich uit. Alleen haar mondhoeken bewegen. In haar requisitoir gaat zij er nog kort op in. Er kon René L. volgens haar geen zedendelict worden aangerekend, omdat er onvoldoende bewijs zou zijn voor het verband tussen dwang en seks. Als de slachtoffers daar problemen mee hebben, moeten zij zich tot het gerechtshof wenden, een Artikel 12-procedure beginnen en vervolging juridisch afdwingen, stelt de officier. ‘Dat regelen we niet even in de pers.’

De officier haalt het psychologisch onderzoek aan waarbij ‘schizotypische en narcistische trekken’ bij L. zijn vastgesteld. Geen reden voor een gedwongen behandeling, vindt de officier, maar wel reden om hem verminderd toerekeningsvatbaar te verklaren. Zij komt in haar eis uit op een gevangenisstraf van 30 maanden. En de toewijzing van de schadevergoeding aan de slachtoffers.

René L. in zijn laatste woord: ‘Ik heb verder niets mee te delen.’ De uitspraak is op 8 november.