Wroeging na scheiden stoelt op beelden van vroeger

Waar we zeker niet beter van worden, is het pleidooi voor een vriendschapshuwelijk (het Betoog, 1 oktober). De tendens, 'zet je schouders eronder, maak er wat van en stop de zoektocht naar de prins op het witte paard', is het levensmotto geweest van generaties lang....

Wies van Tilburg

Maar je kunt de wijzers van de klok niet terugzetten. Het is een gegevendat we veel meer keuzemogelijkheden hebben en benutten. Er wordt nietmakkelijker gescheiden, wel sneller en vaker. Na de scheiding zijn ernatuurlijk verliezers, met verdriet over het uiteenvallen van het gezin.Als het de ouders na een gezond rouwproces lukt het leven verder te levenmet de uitstraling dat het goed is zoals het is, voelen de kinderen zichweer veilig.

Echter, op dit punt liggen massa's problemen. Allereerst een verouderdewet- en regelgeving die, om er een voorbeeld uit te lichten, alimentatievoor een ex-partner kan afdwingen, waardoor je nooit los komt van elkaar.

Dan de verouderde interne programmering bij de scheidende generatie.Hiermee bedoel ik dat we weliswaar scheiden, maar verscheurd worden doorschuldgevoel en gefrustreerde verlangens, omdat we diep in ons hart nog metde beelden van vroeger leven. Het huwelijk van onze ouders ging immers eenleven lang mee.

Toch zie je nu veel tevreden mensen leven in nieuw samengesteldegezinnen. De kinderen reizen tussen vader en moeder en floreren daar bij,als vader en moeder een goede relatie hebben. En hier ligt nog een gevoeligitem. Sommige exen blijven in oorlog met elkaar en dus over de hoofden vande kinderen vechten. Deze oorlog wordt onder meer gevoed door:

- niet accepteren dat het huwelijk (eenzijdig) is beëindigd;

- niet in staat zijn de regie van je eigen leven weer op te pakken;

- steeds onmogelijkheden zien, in plaats van nieuwe kansen;

- financieel van elkaar afhankelijk moeten blijven;

- geen respect tonen voor ex en zijn manier van leven;

- de lusten en lasten niet gelijkelijk verdelen met betrekking tot deomgang met de kinderen.

Wat ik bepleit: de gevolgen voor de kinderen hoeven helemaal niet zoernstig te zijn, als ze mogen leven tussen liefhebbende volwassenen met eenscala van interessante betrekkingen en verbanden. De ouder moet in ditgeheel als spil en voorbeeld opereren. Scheiden is een hele klus, maar ookeen van de verworvenheden van onze tijd-met allerlei interessante, nieuwsamengestelde gezinnen als eindresultaat.

Wies van Tilburg

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden