Wijnverzoekjes voor een nazomeravond

Tussen café en sterrenrestaurant gaapte jarenlang een gat, dat tegenwoordig wordt opgevuld door de wijnbar. Nederland telt er rond de vijftig. Je kunt er terecht voor een goed glas wijn met lekker eten in een informele sfeer, zonder dat je vastzit aan een avondvullend diner. En als je echt iets wilt weten over wijn, kun je van alles proeven en vragen, want bij een goede wijnbar hoort een goede adviseur.

Maar wat is een goed advies? Staan er wel experts in de wijnbars en hoe gaan ze te werk? De Volkskrant bezocht drie wijnbars met de vraag naar een lekkere nazomerwijn. Zomerwijnen worden er genoeg aangeboden in de folders van de wijnzaken (fris, licht, sprankelend), dus theoretisch zou er ook zoiets als een nazomerwijn moeten bestaan.

Utrecht

In Lefebvre, een strak ingerichte pijpenla aan de Neude in Utrecht, hebben de overwegend jonge barmedewerkers een horeca-opleiding met bijbehorende wijnmodules. We worden geholpen door een jongen die niet direct raad weet met ons verzoek. 'Wat is uw definitie van een nazomerwijn?', vraagt hij. Nu werkt het weer niet direct mee, het is eerder herfst: koud, guur, nat, kil. 'Doe maar alsof het een mooie septemberdag is met zo'n beetje late goudgele zon', helpen we hem een handje. Hij komt in eerste instantie met een pinot grigio van wijnhuis Adria Vini, die we na het proeven terugsturen omdat die uitgesproken licht en zomers is. De tweede poging is een Argentijnse chardonnay. Lekker vol en rond, maar niets bijzonders. Van een wijnbar verwacht je meer.

We proberen het met een rondje rood, maar ook daarbij schiet hij niet echt in de roos. Hij brengt een zinfandel uit Californië die hij niet ten onrechte een krachtpatser noemt. Een goede keus bij een stevige maaltijd op een winterse dag, maar niet echt iets voor de nazomeravond. Zijn tweede keuze is een pinot noir uit de Bourgogne. Die is subtieler, maar ook wat zurig en nogal streng en strak van smaak.

Rotterdam

In Het Eigendom in Rotterdam treffen we rond lunchtijd eigenaresse Esther den Haan-Mellegers in een smaakvolle ambiance die het midden houdt tussen een grand café en een restaurant. 'Ik zou rood nemen', stelt ze voor. De sommelier is nog niet in huis, maar zij heeft wel een aantal wijncursussen gevolgd. Enthousiast schenkt ze een spätburgunder uit Baden in, niet zo'n zwaar eikenhouten geval, maar licht en toch vol van smaak. Een uitstekende keuze, precies de wijn voor een beetje frisse nazomeravond bij de vuurkorf. Haar alternatief voor wit is minder verrassend, een chardonnay-viognier uit de Languedoc, maar ook niet verkeerd. 'Een allemansvriend', noemt Den Haan-Mellegers hem.

Amsterdam

In Vyne in Amsterdam staat vinologe en wijndocente Renske Koning achter de bar. In haar eentje bestiert ze de überhippe zaak met een indrukwekkende wijnwand waarin ze even indrukwekkend exact de weg weet. 'Wat vinden jullie lekker?', is haar eerste vraag. Ze geeft ons een albariño of een viognier ter overweging, maar haar voorkeur voor het najaar zou uitgaan naar een Toscaanse rode wijn, een blend van merlot, sangiovese en cabernet sauvignon. Favoriet wordt de Falcoaria uit Portugal, die we zachter, kruidiger en voller vinden dan de Toscaan en weer minder zwaar en wrang dan de Zuid-Italiaanse Grifalco.

Maar onze nummer 1 is toch de spätburgunder uit Baden. Die bevalt zo goed dat we bij de slijter een vergelijkbaar doosje halen. Dat is dan toch ook de meerwaarde van een goede wijnbar: daar heb je thuis ook nog wat aan.