Waar blijft protest tegen slachting in Mumbai?

Want, als tien jonge Indiërs van een afsplitsing van de nationalistische hindoe-partij BJP naar Pakistan zouden zijn gevaren, in Karachi een bloedbad hadden aangericht in twee hotels en het centraal station, en – om hun werk te completeren – een imam en zijn vrouw hadden vermoord terwijl ze hun tweejarig zoontje in de wieg legden – alleen omdat ze soennitische moslims waren – wat zou er dan gebeuren? De hele moslimwereld zou in brand staan, de straten zouden volstromen met demonstranten.

Wat kunnen we na Mumbai verwachten van Pakistan en de moslimwereld? India zegt dat uit verhoor van de enige overlevende terrorist is gebleken dat alle tien daders uit Karachi waren gekomen en dat ten minste een van hen, zo niet alle tien, de Pakistaanse nationaliteit hadden.

Ik heb de indruk dat de zwakke Pakistaanse regering deze slachtpartij serieus neemt. En tot nu toe is er geen formeel verband aangetoond tussen de terroristen en elementen van de Pakistaanse inlichtingendienst. In de Engelstalige Pakistaanse pers spreken tal van Pakistanen hun afschuw uit over de moordpartij.

Maar, ook al is het belangrijk dat de Pakistaanse regering verstandig reageert, en dat individuele Pakistanen uiting geven aan hun woede, ik hoop nog steeds op meer. Ik hoop nog steeds op die massale demonstratie van ‘gewone mensen’ tegen de moordenaars van Mumbai. Niet ter wille van mij, niet ter wille van India, maar ter wille van Pakistan.

De beste verdediging tegen dit soort bloedig geweld is het laten opdrogen van de vijver waaruit terroristen worden gerecruteerd. De enige manier om dat te doen, is door het isoleren en het openlijk en herhaaldelijk veroordelen van de moordenaars. En niet door het negeren, ophemelen, rechtvaardigen of ‘verklaren’ van hun daden.

Natuurlijk, betere inlichtingen zijn belangrijk. En ja, betere politieteams zijn essentieel om daders te onderscheppen voordat ze schade kunnen aanrichten. Maar uiteindelijk denken terroristen dat ze iets doen dat wordt gesteund door een meerderheid, die dit niet durft toe te geven. Daarom wordt hun gedrag het effectiefst tegengegaan als de hele gemeenschap zegt: ‘Genoeg. Door weerloze mannen, vrouwen en kinderen te vermoorden, hebben jullie ons en jezelf te schande gemaakt.’

Waarom zouden Pakistanen zoiets doen? Omdat een samenleving niet gezond is als ze toestaat dat haar eigen zonen naar een moderne stad gaan en daar iedereen vermoorden die ze tegenkomen– inclusief veertig moslims – zonder zelfs maar een boodschap achter te laten.

De daad was hun boodschap, vernietigen was hun doel. Als je dat doet met vijanden in het buitenland, doe je dat ook met vijanden in eigen land en verwoest je je eigen samenleving.

De Deense cartooncrisis heeft bewezen dat Pakistanen en andere moslims weten hoe ze als collectief uiting moeten geven aan hun gevoelens. Dat is nu ook nodig.

Dit moorden eindigt alleen als het goedwillende deel van de Pakistaanse bevolking, inclusief de lokale en de geestelijk leiders die een behoorlijke toekomst voor hun land willen, als collectief uitspreekt dat degenen die deze moorden begaan ongelovigen zijn die niet met maagden zullen dansen in de hemel, maar zullen branden in de hel. En als ze dat met dezelfde heftigheid doen als bij de cartooncrisis.

Thomas L. Friedman© The New York Times