Verdachte doodde vrouw en kind uit verlatingsangst; Tien jaar en verpleging geëist na dubbele moord

Van onze verslaggever

HAARLEM

B. werd een week voor het gezinsdrama op staande voet ontslagen door het kledingbedrijf Berghaus. De boekhouder had bijna honderdtwintigduizend gulden van de firma overgemaakt naar zijn eigen bankrekening. De man verzweeg zijn ontslag voor zijn vrouw, uit angst dat zij hem met hun twee dochters zou verlaten. 'Ik liet ons vieren prevaleren boven wat mij boven het hoofd hing', vertelde B. gisteren tegen rechtbankvoorzitter J. Van der Pijl-Van Andel.

Een week na zijn ontslag, op de dag dat hij zich voor verhoor bij de politie moest melden, werd B. volgens eigen zeggen wakker 'met een ijskoude hand om mijn hart en een klomp in mijn buik. Ze zou me nooit een tweede keer vergeven.' In 1989 werd B. ook al ontslagen toen hij bij een andere werkgever, een bank, een bedrag van bijna vijfhonderdduizend gulden zoekmaakte. Na een veroordeling zat B. toen zes weken in de cel.

'In een soort roes, een soort woede', sloeg B. in de slaapkamer rond zeven uur 's morgens plotseling in op zijn echtgenote. Volgens advocaat J. Spanjer bevond zijn cliënt zich in een door hem 'als levensbedreigend ervaren situatie'. B. sloeg zijn echtgenote eerst met een stuurslot, daarna met een strijkijzer. Toen hun zesjarige dochter zich in hun slaapkamer meldde met de vraag 'pappa, waarom sla je mamma', stuurde B. het meisje weg. Vervolgens haalde hij een aantal messen uit de keuken en stak zijn echtgenote een groot aantal malen in het lichaam.

Zijn dochter vertelde hij dat hij 'wat stoms' had gedaan. Hij omhelsde haar en probeerde haar vervolgens te wurgen. Dat lukte niet, aldus B., want 'ze heeft geknokt'. Met een mes slaagde B. er wel in het meisje te doden. Zijn tweede dochter, twee jaar oud, bleef ongemoeid.

Het bestaan van B. is, volgens het Pieter Baan Centrum, afhankelijk van 'contact met een ander om zichzelf te kunnen voelen'. Officier van justitie A. Otter noemde de verdachte een egocentrische persoonlijkheid met 'een lege binnenkant'. Zij acht hem verminderd toerekeningsvatbaar, 'maar er is ruimte voor toerekenbare schuld, dus ruimte voor straf'.

Advocaat Spanjer sprak niet van moord, maar van doodslag. Gevangenisstraf is volgens Spanjer niet op zijn plaats, wel behandeling in een gewone psychiatrische inrichting.

Van B. werd al eerder een psychiatrische analyse gemaakt, ter gelegenheid van zijn fraude in 1989. De boekhouder werd toen omschreven als iemand met 'passief-agressieve neigingen, een beperkt vermogen tot ontwikkeling van een duurzame relatie en een primitieve manier van conflictoplossing'. B. kreeg toen het advies in psychotherapie te gaan, maar legde dit naast zich neer.