Sayginer eindelijk beste van de wereld

Sayginer behoorde sinds zijn opzienbarende eerste optreden elf jaar geleden in Berlijn tot de wereldtop. Maar grote titels veroverde hij nauwelijks, al werd hij in 1999 in Porto Europees kampioen en pakte hij dit jaar in Viersen met Tayfun Tasdemir de wereldtitel voor landenteams.

Maar dat is een bijnummer. Ook de hoofdprijs bij het enige World Cup-toernooi van dit jaar, in Las Vegas, was voor hem. Maar tekenend voor zijn grillige loopbaan: het was pas zijn vijfde WB-zege in totaal.

Niemand kende Sayginer toen hij in 1992 met een wild card bij het wereldbekertoernooi in Duitsland zijn profdebuut maakte. Maar iedereen sprak over hem na zijn winst (3-0) op Raymond Ceulemans in de achtste finale. In de kwartfinale was de Fransman Bitalis toen nog te sterk voor hem. Velen voorspelden Sayginer een grootse carrière. Hoewel hij spectaculair speelt, met af en toe briljante ingevingen en oplossingen, bleven zijn prestaties echter wisselvallig. Dat kwam mede door privé-problemen.

Nog opmerkelijker dan de eerste wereldtitel voor Sayginer was de finaleplaats voor wonderkind Kasidokostas. Afgelopen dinsdag werd hij negentien. Eind vorig jaar was de zoon van een gepensioneerde marktkoopman in vis nog een schuchtere debutant bij het traditionele kersttoernooi in Zundert. In Valladolid drong dit supertalent uit Athene door tot finale. Onder meer door een zwaarbevochten overwinning op titelhouder Marco Zanetti in de halve eindstrijd.

Opvallend was verder dat beide finalisten niet (meer) in de sterke Nederlandse competitie actief zijn. Sayginer speelde lang voor Heeswijk, maar deed vorig jaar een stap terug en is nu reserve bij die ploeg. Kasidokostas heeft geen contract bij een Nederlandse club.

Europees kampioen Dick Jaspers kwam in Valladolid niet verder dan de achtste finale. Eddy Merckx versloeg de Willebrorder met 3-2. Ad Koorevaar, de tweede Nederlandse deelnemer, overleefde de eerste schiftingen niet.