Lattja

Het valt dus niet mee om het kind een fijne sinterklaassurprise te bezorgen. Het leukste dat er bestaat, heeft hij al: zijn appelmoesdoos.

Sinterklaas gaat gevierd worden, dat staat vast. Just, tien maanden oud, heeft niets met de man met de mijter, maar opa en oma kan dit plezier niet worden ontzegd. En zijn ouders? Ach, die waren Sinterklaas eigenlijk helemaal vergeten, al jaren.

Maar de komst van een kleine schept nieuwe horizonten, ook voor de Sint. De lootjes zijn alweer getrokken. Als herboren trekken we eropuit, van de ene babyboetiek naar het volgende speelgoedparadijs en ten slotte ook nog naar Ikea. Want al is dat allemaal massadesign (dat weten wij ook wel), en al is wat wij hebben uitgezocht altijd net uitverkocht, soms doe je er plotseling toch een idee op, hè.

Onze opdracht leek schier onmogelijk, maar we zijn geslaagd. De Lattja is geen doos, maar ook weer wel. Een knibbelknabbelhuisje van karton, voor het luttele bedrag van f 29,95. Het ding doet denken aan de woondoos van ontwerper Raymond Voogt die hij een paar jaar geleden bedacht voor de dak- en thuislozen. Niet dat ik mijn zoon het pad van de dakloze op wil sturen. Daar vind ik hem nog te jong voor, en dat vindt de gebruiksaanwijzing van de doos ook. Voor kinderen vanaf drie jaar, staat er op. Die indicatie heeft ons niet van de aanschaf weerhouden. Het is een prachtdoos, en hij was niet eens uitverkocht.

Huppelend kwamen we buiten, met ons present onder al onze armen, want ptvrdrrrr wat een onhandig pak om voort te slepen. Hoe we ook draaiden en keerden, de doos wilde maar niet in de Fiat Panda. 'Waarom hebben we dan ook geen grote Volvo, zoals het een echt gezin betaamt', verzuchtte pa voor de zoveelste keer. Uiteindelijk reden we weg met het huisje licht gevouwen vóór het zicht van alle achteruitkijkspiegels die onze Panda rijk is.

Nog tig nachtjes slapen, dan verhuist Just naar zijn nieuwe onderkomen. Als dat maar goed gaat. Misschien krijgt hij wel heimwee. Zijn oude appelmoesdoos houden we nog even achter. Je weet maar nooit.

Annemieke Jansen