Paulien Cornelissein 150 woorden
De oma had het hierbij kunnen laten, maar voegde toe: ‘Ík ben niet bang voor corona.’
Een grootmoeder, van wie het mij niet zou verbazen als ze in de omgeving Driebergen-Zeist woonde, zat met haar twee kleinkinderen een biologisch ijsje te eten. Een dagje naar de stad, ze droegen allen hoogwaardige regenkleding. De zon scheen weliswaar, maar men kan dezer dagen maar beter voorbereid zijn.
‘Wij kunnen wel opschuiven, ,zei de grootmoeder tegen mij, want ik ging ook wat bestellen. Inderdaad was het bankje groot genoeg. De oma had het hierbij kunnen laten, maar voegde toe: ‘Ík ben niet bang voor corona.’
Een afknapper, maar wel een duidelijk signaal. Als iemand al bij voorbaat haar positie in het coronadebat duidelijk maakt, weet je zeker dat het daar niet bij blijft. Dan moet en zal er bekeerd worden.
Ik besloot ergens anders te gaan zitten – men kan dezer dagen maar beter voorbereid zijn. Terwijl ik wegliep hoorde ik hoe de oma tegen de kleinkinderen aan een college ‘Mark Rutte’ begon.
