Chlorofyl

Hoewel Tys het knippen van de wiet leuk werk vindt, is hij altijdopgelucht wanneer de oogst binnen is. 'In deze periode is de kans op zwarerampspoed het grootst. Er is meer herrie en geloop dan normaal, zodat hetrisico op een politie-inval toeneemt, en dan heb je daar toch kilo's wietaan je voeten liggen.'

Voordat de knippers de deur uitgaan, kijken ze eerst onder hunschoenzolen - of er niet per ongeluk een hennepblaadje is blijven plakken.Een lulliger manier om tegen de lamp te lopen, is niet denkbaar.

Tys en Regina maken intussen de droogkast klaar. Ze leggen de toppen ophorretjes die ze de kast inschuiven, waarna er lucht doorheen wordtgeblazen. De kast doet in twee dagen wat normaal een dag of veertien duurt.Zoals in culinaire kringen disputen worden gevoerd over de beste manier omaugurken in te leggen, zo is er in de hennep-scene discussie over de wijzevan wiet drogen. Growshopeigenaar John Janssen uit Maastricht zweert bijnaturel gedroogde wiet. 'Als de plant rustig de tijd heeft om te drogen,krijgt de chlorofyl de kans om zich om te zetten in suiker. En dat proefje.'

Maar de wiet van Tys is een productiewietje voor de export, geenHajenius-kwaliteit, zeg maar. Terwijl de toppen drogen, ververst Tys dekokos in de kweekbakken. De nieuwe plantjes moeten zo snel mogelijk onderde lampen. Tijd is geld tenslotte.

Na twee dagen drogen komt het moment van de waarheid: Tys gaat de nusterk gekrompen toppen wegen. Zijn achthonderd planten blijken een dikkevijftien kilo wiet te hebben geproduceerd, oftewel een kleinevijftigduizend euro.

Tys is tevreden, maar rekent zich nog niet rijk. De gevaarlijkste fasemoet nog komen.

Nell Westerlaken