Lei Creemers (83) herinnert zich de vlammen op die koude novembermiddag vlak na de bevrijding nog levendig. 8 jaar oud was hij toen pas, maar in de vele decennia daarna praatte hij zelden over de explosie en zijn ongeluk van die middag. Dan verstijfde hij, of raakte hij in paniek. Zoals die keer toen hij op tv de slachtoffers van de vuurwerkramp in Enschede zag, en de tranen hem in de ogen sprongen.
Maar vandaag is anders. Hij zit aan tafel met zijn broers Sjaak (85) en Jan (87) en zijn zus Mien (88), met wie hij heeft afgesproken om terug te gaan naar de boerderij waar ze samen zijn opgegroeid. Het is nu anders dan wanneer iemand op een feestje over zijn ongeluk begint en hij zich overvallen voelt. ‘Vandaag heb ik me kunnen voorbereiden’, zegt hij op rustige toon.