‘Ze pakken alles aan om weer te kunnen werken’

Het UWV Werkbedrijf probeert in die centra mensen die werkloos worden als gevolg van de recessie zo snel mogelijk aan een nieuwe baan te helpen. Werkcoach Inge de Haas legt uit hoe ze dat in Emmen doen.

Waarom zijn jullie het lichtend voorbeeld voor andere mobiliteitscentra?
‘Wij hebben in feite een half jaar voorsprong op andere regio’s, doordat vorig jaar zomer in Emmen toevallig drie grote bedrijven tegelijk failliet gingen: twee chemiefabrieken en een rozenkwekerij. Zevenhonderd mensen verloren in een klap hun baan, een enorm aantal voor één gemeente. We zijn toen al begonnen met intensieve begeleiding naar ander werk voor deze groep. Die ervaring komt ons nu goed van pas. Andere mobiliteitscentra beginnen nu pas met het opzetten van dergelijke programma’s.’

Wat hebben jullie voor deze zevenhonderd mensen gedaan?
‘In eerste instantie voorlichting geven over de rechten en plichten van werklozen. Daarna zijn we direct begonnen met algemene trainingen om hen te leren hoe ze moeten solliciteren en hoe ze kunnen werken aan hun toekomst. Vervolgens hebben we met iedereen een individueel plan van aanpak gemaakt. We zijn ook al bezig met omscholing.’

Wat zijn de grootste problemen die jullie tegenkomen?
‘Van die zevenhonderd was de meerderheid boven de veertig jaar. We merken dat leeftijd toch een rol speelt, ondanks alle overheidsmaatregelen die werkgevers moeten stimuleren ouderen in dienst te nemen. Bedrijven nemen liever geen 50-plussers aan.’

Zijn deze mensen erg van slag door hun werkloosheid?
‘Aandacht voor rouwverwerking is wel belangrijk, hebben we gemerkt. Veel mensen uit de groep hebben hun hele leven bij dat ene bedrijf gewerkt en sommigen kunnen nog steeds niet langs de fabriekspoort lopen zonder emotioneel te worden. Maar de meesten hebben een heel positieve houding. Ze pakken alles aan om weer aan het werk te komen, ook als dat een lager salaris of meer reistijd betekent.’