Week 44 De keuze: een zuinige auto of nooit meer skiën
De tijd dat milieu een zaak was voor geitenwollen sokken, is definitief voorbij. Zeker nu beroemde economen zich ook gaan roeren....
In opdracht van het Britse ministerie van Financiën bracht hij als eerste systematisch de wereldwijde economische gevolgen van de uitstoot van broeikasgassen, met name CO2, in kaart.
De conclusies zijn zowel schokkend als hoopgevend. Als we op deze voet doorgaan met het verbranden van olie, kolen, gas en bossen (zoals in Indonesië), kan de wereldeconomie binnen enkele decennia 5 tot 10 procent krimpen. Dat zou – tegen de huidige prijzen – neerkomen op kosten in de orde van 2,5 tot 5,5 biljoen dollar (5.500 miljard dollar).
De schade openbaart zich in vele vormen. Neem de windsnelheid van orkanen. Als die een paar procent stijgt (door opwarmend zeewater), zou dat alleen al in de VS leiden tot verdubbeling van de stormschade. Ter illustratie: alleen al de superorkaan Katrina richtte in 2005 volgens de Duitse verzekeraar Munich Re voor 125 miljard schade aan.
In diverse landen zal de toeristische industrie instorten. Australië is een voorname kandidaat, en ook Spanje, Portugal en Italië lopen gevaar. In de Alpen ‘zal het wintertoerisme zwaar worden getroffen’, schrijft Stern in zijn rapport, te lezen op www.hm-treasury.gov.uk/independent_reviews/.
Of de landbouw: ontwikkelingslanden zullen hier het meest te lijden hebben. Europa kreeg een voorproefje tijdens de hittegolf van 2003, die boeren 12 miljard euro schade bracht. Dit soort extreem weer, samen met overstromingen, zal steeds vaker voorkomen. Het probleem is dat de kosten, naarmate de temperatuur oploopt, steeds sneller stijgen.
Er is echter hoop. ‘Groen en groei’ gaan volgens Stern prima samen, mits in internationaal verband snel wordt ingegrepen. De kosten voor de beperking en het beprijzen van CO2-emissies bedragen pakweg 1 procent van het jaarlijkse wereld-bbp (bruto binnenlands product). Dit zou dus ruim opwegen tegen de toekomstige kosten. ‘De vraag is niet of we ons kunnen veroorloven in te grijpen, maar of we ons kunnen veroorloven níet in te grijpen’, zei Joseph Stiglitz, een van de Nobelprijswinnaars die het Stern-rapport warm aanbevelen.
Consumenten kunnen thuis vast beginnen: spaarlampen en zuiniger auto’s schelen al een hoop (zie grafiek).
Vergeleken bij al dit geweld waren de bedrijfscijfers van afgelopen week nogal betrekkelijk. Bij KPN krimpt het vaste net in hoog tempo, maar het bedrijf ziet zijn mobiele tak steeds beter draaien. Unilever presteerde boven verwachting, en schikt eindelijk een oude zaak met boze beleggers.
Ook grote buitenlandse firma’s toonden solide cijfers, maar BMW viel tegen. De autobouwer kampt in de VS met tegenwind. In spotjes probeert het bedrijf kijkers te overtuigen dat zijn modellen X3 en X5 geen SUV’s zijn, maar gewone auto’s. Want ook in de VS staan de onzuinige SUV’s in een kwaad daglicht.
Over CO2 gesproken: volgens de Brusselse federatie Transport & Environment is BMW samen met onder meer Volkswagen, Volvo en Audi een van de grote Europese achterblijvers bij het zuiniger maken van auto’s. Citroën, Fiat en Renault lopen voorop als het gaat om een lage uitstoot.
