Wat de euro niet kan, lukt de roepie wel

Bewoners in het zuiden van India vinden die in het noorden arrogant, ongedisciplineerd en verwende kwasten. Noord-Indiërs vinden de mensen in het zuiden bekrompen en achterbaks.

Culturele verschillen doen ertoe. Economen kunnen niet voldoende betogen dat een eurozone niet kan werken omdat de verschillen tussen de noordelijke en zuidelijke Europeanen veel te groot zijn. De eurozone kent in tegenstelling tot andere muntunies zoals de VS te veel verschillende talen en een lage arbeidsmobiliteit. De cultuureconoom Arjo Klamer voorspelde daarom al in 2001 dat de eurozone binnen tien jaar zou zijn verdwenen. Maar eigenlijk zijn de cultuurverschillen binnen Europa gering in vergelijking tot andere landen.

De verschillen tussen de bewoners uit het zuiden en noorden van India strekken zich uit van talen, cultuur, tradities en muziek tot dans en politieke opvattingen. De mensen in het zuiden zouden dankzij de lange kustlijn een gemakkelijkere, zeg mediterrane levensstijl hebben. Die in het noorden zouden efficiëntere en punctuelere werknemers zijn.

Eten

De Indiase journaliste en blogger Farida Rizwan schreef dat de 'culturele verschillen tussen het Noorden en Zuiden zo groot zijn dat de twee delen van hetzelfde land op heel andere continenten lijken'.

Het eten in het zuiden India is heter en kruidiger dan in het noorden. In het zuiden wordt meer rijst gegeten, vaker vis, en in het noorden meer graan. De talen in het noorden van India staan dichter bij het Indo-Europees, die in het zuiden bij de Dravidian-talenfamilie waartoe tamil en teluga behoren. Maar ook de kleding, de muziek en de dans verschillen.

Zelfs de etnische achtergrond van de mensen in Zuid-Indië (Dravidian) is anders dan die van het Noorden (Aryan), hoewel ook daar een mix heeft plaatsgevonden. De mobiliteit in India is echter nog veel kleiner dan in de eurozone. Europeanen zijn veel meer gewend te reizen dan mensen in andere continenten.

Togo

Eigenlijk delen de 1,3 miljard mensen in India veel minder dan de 335 miljoen in de eurozone. India heeft belangrijke industriële en financiële centra die zich snel ontwikkelen en achtergebleven puur agrarische gebieden waar de tijd nog vrijwel stil staat. Het gemiddelde inkomen in de deelstaat Maharashta, met 110 miljoen inwoners 's wereld op twee na grootste sub-nationale bestuursgebied, heeft dankzij de concentratie van financiële en dienstverleningsbedrijven en de film- en televisie-industrie een gemiddeld inkomen dat 40 procent hoger is dan de rest van India.

Van de 29 deelstaten en zes unieterritoria en de hoofdstad Delhi is Goa de rijkste Indiase deelstaat met een bbp van 224.138 roepie (3.161 euro) per inwoner, gevolgd door Delhi. In Bihar, de armste staat, is het bbp maar 605 euro per inwoner volgens de gegevens van het statistisch bureau van India in maart van dit jaar. Ter vergelijking: het verschil tussen Nederland en Griekenland is volgens opgave van het IMF veel kleiner: 47.355 dollar (42.861 euro) tegen 25.895 dollar. Overigens is het kleine Luxemburg veruit het rijkste eurozoneland.

Uit de multiculturele kaart van de wereld, die is gebaseerd op onderzoek van Erkan Gören van de universiteit van Oldenburg in Duitsland, is het Afrikaanse land Tsjaad met 8,6 miljoen inwoners het meest multiculturele land van de wereld. In het land leven liefst honderd verschillende etnische groepen. Ook het kleine Togo in West-Afrika steekt Europa in culturele verschillen naar de kroon. Er leven in dat land 37 verschillende stammen die 39 verschillende talen spreken en die noch een gemeenschappelijke cultuur noch een gemeenschappelijke geschiedenis kennen. Canada is het enige westerse land in de top-20 van naties met de grootste culturele verschillen.

Etnische diversiteit

De drie landen met de minste culturele verschillen zijn volgens het onderzoek van Gören Argentinië, Haïti en de eilandengroep Comoren aan de zuidoostkust van Afrika. Ondanks het feit dat Argentinië na de Eerste en ook Tweede Wereldoorlog veel Duitse en Argentijnse immigranten trok, spreekt vrijwel iedereen dezelfde taal (Spaans), is 97 procent van de bevolking blank en noemt 90 procent zich nog rooms-katholiek.

Het Harvard Institute of Economic Research bracht in 2013 een soortgelijke studie uit waarbij etnische diversiteit zwaar meewoog. Ook volgens die studie zijn de Afrikaanse landen het meest divers (de top-20 bestaat uitsluitend uit Afrikaanse landen met Oeganda aan top) en de Europese landen het meest homogeen. De Amerikaanse landen zitten ergens in het midden, met uitzondering van Argentinië en Chili vanwege het feit dat zich hier vooral mensen van Europese origine hebben gevestigd.

Dat betekent niet dat zij ook tot de economisch sterkste en politiek stabielste landen behoren. Argentinië en Chili hebben een hele reeks van militaire coups achter de rug en Argentinië is recordhouder in faillissementen. Uit het onderzoek blijkt dat Europa - of daarmee nu de eurozone, de Europese Unie of het continent wordt bedoeld - ondanks een grote linguïstische en culturele diversiteit, meer deelt dan dat het intern verschilt.

Rechtsstelsels

Zo delen de Europeanen een tweeduizend jaar oude geschiedenis. Een kathedraal van tweehonderd jaar oud geldt in Europa als nieuw. In de VS is het een heel oud gebouw. Op die lange geschiedenis zijn de rechtsstelsels, de politieke systemen en het denken gebaseerd. Die kennen meestal dezelfde bronnen, in tegenstelling tot de moslimlanden of India.

Het verschil in talen in Europa is groot, maar in dat opzicht onderscheidt het zich evenmin van een land als India. Dat land kent volgens de laatste volkstelling 122 belangrijke talen en nog eens 1.599 minder belangrijke die ook in veel gevallen dialecten kunnen worden genoemd. Van die 122 worden er 30 door meer dan een miljoen mensen gesproken.

Alleen betalen ze allemaal met dezelfde munt: de roepie, zonder dat er ooit over een exit is gesproken.