Unilever staat nu voor Brits-Nederlandse machtsstrijd

Daniel Robert, fondsmanager van Fidelity - een van de grootste beleggingsfondsen in de wereld - zei zondag tegen een Britse website Citywire te hopen 'dat Unilever zich realiseert dat de waarde voor de aandeelhouders moet worden verhoogd. 'Dat kan leiden tot opsplitsing van de voedingsmiddelen- en huishoudelijke verzorgingsdivisie', aldus Roberts. Fidelity heeft de afgelopen weken flink wat aandelen bijgekocht omdat het Unilever als een buitenkansje ziet.

Fondsbeheer Matthew Tillman van verzekeraar Allianz, een van de Britse grootaandeelhouders, zei dat 'het afsplitsen van de voedingsmiddelendivisie van Unilever geen gek idee is'. 'Een spin-off is zinvol en als het management het kan uitwerken is het een mooie optie.'

Langetermijnperspectief

Een van de tien grootste aandeelhouders stelde in The Sunday Times dat Unilever alle opties moet bekijken om de waarde van de voedingsmiddelendivisie te verhogen. Topprioriteit zou de verkoop van de laag renderende margarinedivisie moeten zijn, waaronder merken als Becel, Bertolli en Blue Band. Dat is uitermate pijnlijk voor de Nederlanders, onder wie topman Paul Polman, omdat die divisie ooit de basis was van het Nederlandse bedrijf Margarine Unie dat in 1930 fuseerde met het Britse zeepmiddelenbedrijf Lever Brothers. Naast Allianz en Fidelity roeren zich ook grote beleggers als Blackrock, Vanguard en Legal & General.

De Nederlandse grootaandeelhouders (naast vermogensbeheerders als ASR en NN en pensioenfondsen zoals PMT en PME) vinden dat Unilever het huidige lange termijnbeleid moet voortzetten en zich moet blijven richten op duurzaamheid.

Zij kregen zaterdag steun van minister Jeroen Dijsselbloem van Financiën die Unilever opriep een beschermingsconstructie op te werpen om zo een overname te voorkomen van 'de aasgieren, de hyena's die je bedrijf proberen kapot te maken'. 'Durf je kortetermijnaandeelhouders te weerstaan. Durf tegen hen te zeggen: ik ga niet dat langetermijnperspectief loslaten en zo nodig bescherm ik mijzelf tegen dit type agressieve overnames', aldus Dijsselbloem.

Verschillende idealen

Met de aasgieren doelde Dijsselbloem vooral ook op de hedgefondsen. Volgens gegevens van de Amerikaanse toezichthouders SEC heeft een reeks hedgefondsen een belang van bijna 7 procent in het concern. Zij hebben wat minder op met duurzaamheid en andere idealen voor een betere wereld dan de Nederlandse pensioenfondsen. Zij zijn ook minder enthousiast over de uitlatingen van Polman c.s. tijdens de vorige aandeelhoudersvergadering dat het bedrijf de cash zelf wil investeren in plaats van het aan inkoop van eigen aandelen te besteden.

Polman en zijn bestuurders zullen de komende tijd moeten kiezen of zij de Angelsaksische beleggers op hun wenken willen bedienen, of die op het vasteland van Europa voor wie duurzaamheid juist een belangrijke overweging is.

De Nederlanders zouden in het hoogste management committee en de board (de in het Angelsaksische recht zo machtige raad van commissarissen) niet het onderspit hoeven te delven. De board staat sinds vorig jaar onder voorzitterschap van de Nederlander Marijn Dekkers (ex-Bayer) en telt liefst vijf vrouwen, onder wie de Nederlandse hoogleraar Louise Fresco die de duurzaamheid moet bewaken. Maar uiteindelijk ligt de macht bij Unilever bij de aandeelhoudersvergadering.