Spiritueel imperium glijdt langzaam af naar biefstukjes

Alles is nu bespreekbaar voor Ronald Jan Heijn. In een ultieme poging om voor de zoveelste keer met een grote doorstart Oininio te redden, doet hij 'het spirituele concept' een makkelijker jasje aan.

Hoe? Misschien wel met biefstuk in het vegetarische restaurant.

Eindelijk zijn de deuren van Oininio (voorheen Oibibio) in Amsterdam gesloten. De afgelopen jaren brokkelde er telkens meer van het spirituele imperium af, maar elke keer was er weer een voorlopige verlossing.

Maar opeens ging het hard. De vestigingen in Roermond, Nijmegen en Groningen sloten hun deuren. Personeel dreigde vorig jaar met een staking, omdat voor de zoveelste keer de salarissen niet werden betaald.

De Amsterdamse woningbouwvereniging Het Oosten kocht uiteindelijk voor dertig miljoen gulden drie panden aan de Prins Hendrikkade. Oibibio, inmiddels omgedoopt tot Oininio, zou gaan huren, en de gemeente Amsterdam stak met toestemming van de regering driekwart miljoen in de operatie. Maar ook dat mocht allemaal niet baten.

En al veel eerder waren de pogingen van Ronald Jan Heijn om de wereld naar zijn hand te zetten, teruggebracht tot vendelzwaaien zonder vlag. New York, Praag en Parijs zouden nooit 'de weg van het buitenste naar het binnenste' leren kennen.

Ronald Jan Heijn begon in 1992 met zijn idee om spiritualiteit en bewustwoording onder de mensen te brengen. Als een esoterische SRV-man richtte hij Oibibio in Amsterdam op. Behalve voor verantwoord eten en drinken kon men hier terecht voor sjamanisme en aura's lezen.

'Iedereen heeft een korreltje zand in zich en tezamen vormen wij het strand', aldus de oprichter die zelf 32 miljoen investeerde.

Waarom ging het mis? Volgens R. Kortekaas, die een jaar over de financiën waakte, totdat hij vond 'dat Ronald Jan er zelf maar uit moest komen', was het een simpel probleem.

'De exploitatiekosten zijn uit de hand gelopen. Er zijn vele tientallen miljoenen in gestopt. Achteraf had dat wel wat minder moeten zijn.

'En daarna bleef er het probleem om een nieuwe financier te krijgen. Dat lukte maar niet, omdat ze in ruil voor geld ook zeggenschap wilden krijgen. Dat bleef een onneembare hobbel.'

'Twee keer zijn we dichtbij de grote oplossing geweest', zegt Kortekaas . 'Maar ja, dan wil zo'n financier er een soort McDonald's van maken of in een ander geval wilde men het personeel de straat op gooien en alleen de naam houden. Ja, dan gaat het mis. Als je niet de juiste partner vindt, word je leeggezogen.'

En de oprichter zelf? Hij had liever een ander scenario geschreven, zegt hij, en 'kent zijn teleurstelling'. Maar het gaat nog steeds ergens heen', predikt Ronald Jan Heijn

Waarheen? Daarover is hij ondanks het sluiten van de deuren nog steeds in gesprek. Want ook nu is er weer hoop op de grote doorstart. Maar voor het eerst krijgt de mogelijke financier zeggenschap over 'zijn spiritueel concept'.

'Mijn rol zal in de toekomst een andere zijn. De investeerder wil mij er graag bij houden. Ik word dan creatief leider en hij schuift een zakelijk leider naar voren. Dat is in veel bedrijven heel gewoon', zegt Heijn.

'Voor mij was het altijd het belangrijkste om de spirituele gedachte te verspreiden. Misschien moet dat wel anders worden gebracht. Zeker commerciëler.

'Ook het verkopen van biefstuk in het vegetarisch restaurant is aan de orde. Ik ben nu voor mezelf de grens aan het bepalen wat nog kan en wat niet. Het kan alle kanten uitgaan.'