Samen staan we sterker

We staan voor een wereldwijde economische uitdaging. Die kunnen we niet tegemoettreden met halve maatregelen of met maatregelen van elk land afzonderlijk. De leiders van de G20 moeten doortastend en gecoördineerd optreden om het herstel aan te zwengelen, maar ook om een nieuw tijdperk van economische betrokkenheid in gang te zetten om te voorkomen dat zich ooit weer een crisis als deze zal voordoen.

De kredietcrisis wordt in elke uithoek van de wereld gevoeld. De welvaart van elk land is in gevaar gekomen, evenals de stabiliteit van regeringen en de overleving van mensen in de meest kwetsbare delen van de wereld.

Nu weten we voorgoed dat het succes van de Amerikaanse economie onlosmakelijk verbonden is met de wereldeconomie. Er is geen verschil tussen beleid dat gericht is op groei binnen onze grenzen en buiten onze grenzen. Als mensen in andere landen geen geld kunnen uitgeven, krimpt de markt. We hebben al de grootste daling gezien in de Amerikaanse export sinds veertig jaar, wat direct heeft geleid tot een verlies van Amerikaanse banen. En als we doorgaan financiële instituties over de hele wereld roekeloos en onverantwoordelijk te laten handelen, blijven we gevangen in luchtbellen en fiasco’s. Daarom is de top in Londen, op 2 april, relevant voor het herstel in eigen land.

Mijn boodschap is helder: de VS zijn bereid de leiding te nemen en we roepen onze partners op mee te doen. Ons leiderschap berust op een eenvoudige premisse: wij zullen doortastend optreden om de Amerikaanse economie uit de crisis te halen en onze regelgeving te hervormen, en dit zal worden versterkt door complementaire maatregelen in het buitenland. Zo kunnen we een wereldwijd herstel bevorderen en vertrouwen kweken; en als de top in Londen prikkelt tot een gezamenlijk optreden, kunnen we een stevig herstel realiseren en toekomstige crises afwenden.

Ten eerste moeten we snel handelen om de groei te stimuleren. De VS hebben de Herstel- en Herinvesteringswet aangenomen – een spectaculaire poging om banen te creëren en een basis te leggen voor groei. Andere leden van de G20 hebben daarnaast fiscale prikkels ingevoerd. Dit beleid moet volgehouden worden tot de vraag hersteld is. Verder moeten we een open handel bevorderen en weerstand bieden aan protectionisme.

Ten tweede moeten we het krediet herstellen waarvan bedrijven en consumenten afhankelijk zijn. In eigen land werken we er hard aan ons financiële systeem te stabiliseren. Dit zal leiden tot het uitlenen van geld waardoor Amerikanen weer kunnen kopen, in hun huis kunnen blijven wonen en hun bedrijf kunnen laten groeien. Maatregelen van onze G20-partners moeten dit versterken. Samen kunnen we werken aan een gemeenschappelijk kader dat transparantie en verantwoordelijkheid eist, en gericht is op het herstel van de kredietstroom, het levenselixer van een groeiende wereldeconomie. En de G20 kan, samen met multilaterale instituties, het handelskrediet verschaffen om de export te laten groeien en banen te creëren.

Ten derde hebben we de economische en morele plicht landen te helpen die het grootste risico lopen. Als we met de rug naar hen toe gaan staan, zal het lijden dat deze crisis veroorzaakt, worden vergroot en ons eigen herstel worden vertraagd. De G20 moet snel middelen inzetten om opkomende markten te stabiliseren, de noodhulp van het IMF substantieel versterken en regionale ontwikkelingsbanken helpen om sneller geld te lenen. Intussen zal Amerika nieuwe investeringen steunen om ervoor te zorgen dat de armsten voldoende voedsel hebben om de komende moeilijke tijd door te komen.

Deze maatregelen kunnen ons wel uit de crisis helpen, maar we kunnen geen genoegen nemen met een terugkeer naar de status quo. We moeten een eind maken aan de roekeloze speculaties en aan het meer geld uitgeven dan we ons kunnen veroorloven; aan slechte kredieten, banken die te veel geld hebben uitstaan en het gebrek aan toezicht. Alleen gecoördineerde internationale actie kan het nemen van onverantwoorde risico’s, dat de oorzaak is van deze crisis, voorkomen. Daarom grijp ik deze kans om ons kader van regelgeving en toezicht vergaand te hervormen.

Ik weet dat Amerika een deel van de verantwoordelijkheid draagt voor de rotzooi waar we in zitten. Maar ik weet ook dat we niet hoeven kiezen tussen een chaotisch en keihard kapitalisme en een onderdrukkende door de overheid geleide economie. Dat is een valse keuze die niet in het belang is van ons volk of van welk volk dan ook.

De G20-top biedt een forum voor nieuwe wereldwijde economische samenwerking. De tijd is gekomen om samen te werken om de langdurige groei te herstellen die alleen kan komen van open en stabiele markten die gebruik maken van innovatie en ondernemerschap ondersteunen. Samen kunnen we leren van deze crisis en voorspoed creëren die zal standhouden in de 21ste eeuw.