Rabobank hekelt extra toezicht
De kosten van nieuwe toezichtsregels lopen voor Rabobank in de honderden miljoenen euro’s. Het zijn vooral kosten voor extra personeel....
De Rabobank Groep maakte dinsdag zijn halfjaarcijfers bekend. De nettowinst bedroeg 1,2 miljard euro. Het geld werd vooral verdiend met het aandeel van 37 procent dat Rabobank heeft in het verzekeringsbedrijf Eureko en met de beleggingsfondsen van Robeco. Daarnaast waren de opbrengsten goed van het opkoopfonds Gilde, waarin Rabo flink investeert.
Het traditionele bankbedrijf – dat voornamelijk kredieten en hypotheken verstrekt – boekte lagere resultaten. De kredietverlening steeg weliswaar met tien miljard (tot 292 miljard euro), maar de rentebaten op die portefeuille namen toe met slechts 2 procent. Dat is vooral te wijten aan het kleiner wordende verschil tussen de korte en de lange rente. Banken lenen ‘kort geld’ en lenen ‘lang geld’ uit. Hoe groter het renteverschil tussen die twee soorten, hoe meer een bank verdient. In vorige jaren was dat verschil ruim 2 procentpunt, maar nu is het verschil afgenomen tot 0,75 procentpunt.
De opbrengsten daalden eveneens, omdat de kosten bij de lokale banken flink opliepen.
Enerzijds is de concurrentieslag op de hypothekenmarkt, waar Rabobank marktleider is, daar debet aan. Volgens bestuursvoorzitter Bert Heemskerk zijn de afgelopen periode enkele honderden medewerkers extra ingezet als hypotheekadviseur, om het marktaandeel terug te winnen dat vorig jaar verloren ging. Dat is gelukt. Het marktaandeel is nu 24 procent. De concurrentieslag gaat ten koste van de verdiensten: de rentemarge die banken op hypotheken maken, is volgens Heemskerk ongeveer de helft van die van drie jaar geleden.
De tweede oorzaak van het oplopen van de kosten in het bankbedrijf is de introductie van telkens weer nieuwe toezichtregels door de overheid en door financiële autoriteiten. ‘Daar moeten we honderden personeelsleden extra voor aannemen’, aldus financieel bestuurder Bert Bruggink. ‘Natuurlijk voldoet de Rabobank aan alle regels, maar hier zit wel een bijsmaak aan. Want onderdelen van deze regelgeving kun je moeiteloos kwalificeren als nutteloos.’
Als voorbeeld noemde Bruggink de eis dat elke klant met zijn paspoort de gang naar het bankkantoor moet maken, om daar een kopie van zijn identiteitsbewijs te laten maken. Heemskerk: ‘Dit soort regelingen zal de bedoeling hebben boeven te vangen, maar iedereen weet dat hiermee geen boef wordt gevangen.’
