Overtreft de ongelijkheid in Azië die in het Westen?

‘Rachel, deze mensen zijn niet rijk. Ze zijn absurd rijk’, zegt Peik Lin Goh in de Hollywood-kaskraker Crazy Rich Asians tegen haar vriendin Rachel Chu bij een bezoek aan Singapore. Onlangs was het programma van zakenzender RTL Z de hele avond gevuld met extravagante bruiloften in het Verre Oosten onder de titel Crazy Rich Asian Weddings, gebaseerd op de film waarvan dit jaar ook een tweede deel op het witte doek verschijnt.

In de jaren zeventig en tachtig werden Japan en de Aziatische tijgers geprezen, omdat het hele volk profiteerde van de snelle welvaartsstijging. Japan werd zelfs het succesvolste communistische land ter wereld genoemd, vanwege de hoge tarieven voor de erfenisbelasting. Dat laatste maakte het moeilijk over verschillende generaties vermogen te vergroten – de belangrijkste reden voor toenemende ongelijkheid, zoals Piketty concludeerde.

Japanse rijken verloren gemiddeld over drie generaties al hun vermogen aan de staat. Nog altijd is Japan overigens een van de meest egalitaire landen in de wereld door een erfenisbelasting van 55 procent.

Maar in de rest van Azië gaat het anders. Daar stijgt de ongelijkheid nog sneller dan in het Westen. In de afgelopen dertig jaar is de gini-coëfficiënt, die de mate van ongelijkheid meet, in drie van de vier bevolkingrijkste landen van Azië gestegen, waaronder in India, China en Indonesië. Azië telt nu 787 miljardairs tegen 452 in Europa en 631 in Noord-Amerika. En nog dit decennium zal meer dan de helft van alle miljardairs in Azië wonen. In Vietnam verdient de rijkste ondernemer op een dag meer dan een modale werknemer in tien jaar. De vier rijkste Indonesiërs hebben meer vermogen dan 100 miljoen landgenoten. Vier van de vijf duurste steden in de wereld liggen in Azië. ‘Hoogopgeleide werknemers zien hun inkomens stijgen. Ongeschoolde werknemers zien ze dalen’, stelde de Asian Development Bank onlangs vast.

De Aziaten exporteren veel naar Europa en de VS. Maar wat ze importeren valt vooral in het luxe segment: Ferrari’s, Rolex-horloges en De Beers-diamanten. Nergens is zo’n lange rij van winkels van Louis Vuitton, Prada en Gucci te vinden als in Singapore. Misschien was er even de hoop dat de Aziaten de gestegen welvaart zouden benutten voor een nieuwe egalitaire samenleving, gebaseerd op de waarden van boeddhisme en confucianisme. Het tegendeel is gebeurd. Niet Thomas Piketty is in de armen gesloten, maar John D. Rockefeller en Cornelius Vanderbilt.

Vroeger vergaapte de society zich aan 10 miljoen euro kostende bruiloften van Engelse royals of Hollywoodsterren. Maar in Azië gaan ze daar nog tien keer overheen. Het huwelijk van de dochter van India’s rijkste industrieel Mukesh Ambani kostte 100 miljoen dollar. Zo werden tweehonderd vliegtuigen gecharterd die alle gasten van een fotosessie bij het Como Meer in Italië via Udaipur naar Mumbai vlogen.

Een verontrustende gekte.