Mueslirepen en granola straks onbetaalbaar door mislukte oogst van paranoten

De paranoot is een veeleisende plant, die alleen in het wild groeit en slechts op een paar plaatsen ter wereld, voornamelijk in het Amazonegebied. De noten, afkomstig uit een harde vrucht, worden van december tot mei handmatig verzameld door rapers die daarvoor met boten afreizen naar moeilijk toegankelijke delen van het oerwoud.

De paranoot stelt strenge eisen aan zijn omgeving. Hij groeit aan de rivieroever, maar kan slecht tegen overstromingen en vereist een gemiddelde temperatuur van 28 graden Celsius. Alleen grote bijen zijn in staat de pollen te dragen en de bomen te bestuiven. De zaden uit de vrucht worden verspreid door goudhazen. Dit knaagdier is een van de weinige dieren die de harde vrucht weet open te krijgen. Hun aantal neemt af door de ontbossing van de Amazone.

De grootste producent is Bolivia, dat driekwart van de markt in handen heeft, gevolgd door Brazilië en Peru. De paranoot groeit ook in landen als Ivoorkust, maar de beperkte oogst daar gaat in zijn geheel op aan de lokale consumptie. Dat geldt ook voor Brazilië, dat normaal slechts 5 procent van zijn oogst exporteert.

Vanwege een lange periode van droogte in het Amazonegebied hebben de rapers slechts eenderde van hun gebruikelijke oogst binnengehaald. Nu de opbrengst zo laag uitvalt zijn er veel minder paranoten beschikbaar voor de export. Dat heeft de prijs in Europa, waar de grootste handelaars zich bevinden, met ruim 60 procent opgedreven sinds februari, toen duidelijk werd dat de oogst minder zou opbrengen. Een ton paranoten levert nu rond de 14 duizend euro op.

De Rotterdamse distributeur Antares omschrijft de markt voor paranoten 'als een van de slechtste in decennia'. De branche kampt met enorme tekorten en leveranciers hebben grote moeite aan hun contracten te voldoen.'