'Mijn huis is helemaal niks meer waard'
Theo van Ruiten voerde actie om de waardedaling van zijn monumentale Drentse boerderij door de komst van een windpark erkend te krijgen. Het lukte. Maar nu moet hij zijn huis gedwongen verkopen.
De monumentale boerderij stamt uit 1899 en is tegenwoordig woonruimte, kantoor en bed and breakfast voor toeristen met belangstelling voor Nederlandse lavendel. Het heeft lavendeltuinen, een zeepmakerij en eigen winkel. Gasten waarderen de plek met een gemiddeld rapportcijfer van 8,9. Lavendelboerderij Ruitenborgh in Nieuwediep, net buiten Stadskanaal op Drents grondgebied, lijkt een begerenswaardig bezit op een verstilde locatie.
Dat is het alleen allang niet meer, zegt eigenaar Theo van Ruiten. 'Mijn huis is helemaal niks meer waard want niemand wil het hebben.' Oorzaak: de windmolens. Die staan er nog niet, maar zullen er volgens plannen van het Rijk en de provincie Drenthe wel komen. In een brede strook tussen Stadskanaal en Borger is een windpark gepland met vijftig windturbines waarvan de dichtstbijzijnde op minder dan 500 meter van Ruitenborgh zal staan.
Vijf jaar geleden begon Van Ruiten zijn strijd tegen de instanties om de veronderstelde waardedaling van het pand erkend te krijgen. Met een pyrrusoverwinning als resultaat, want nu moet hij zijn boerderij gedwongen verkopen en lijkt dat deels zijn eigen schuld.
Hoe dichter bij windmolens, hoe meer de huizenprijs daalt
Huizen dalen in waarde als er windparken in de omgeving verschijnen, al is het minder dan veel huiseigenaren denken. Bij de hoogste windmolens loopt het verlies op tot 5 procent of meer. De kans op schadeclaims neemt hierdoor sterk toe. Lees hier verder.
Erkenning
Na lang aandringen en een procedure voor de rechtbank verleende de gemeente Aa en Hunze hem enkele jaren geleden een korting van 22 procent op de WOZ-waarde, zegt hij. 'Dat was precies waar ik de instanties wilde hebben: erkenning dat ons huis veel minder waard is door die windmolens.'
Maar onlangs wilde hij ook een graantje meepikken van de lagere rente, door de hypotheek op de boerderij opnieuw te laten berekenen. 'Daarmee schiet je kennelijk in eigen voet, want de bank keek naar de waarde van het onderpand en wilde de hypotheek niet meer over sluiten. U moet uw schuld gaan aflossen, zeiden ze. Daardoor zitten we nu in problemen en moeten we gedwongen verkopen.'
In werkelijkheid ligt de kwestie nog iets ingewikkelder, blijkt uit zijn uitleg. In de boerderij worden twee bedrijven gevoerd en een daarvan loopt niet goed. De lening staat op naam van de niet goed lopende onderneming. 'Maar rente en kosten zijn altijd op tijd betaald, mede uit het wel goed lopende bedrijf.'
Achteraf had hij misschien niet moeten aandringen op een verlaging van de WOZ-waarde, en daarna ook nog op een verlaging van de hypotheekrente. Maar dat zegt een buitenstaander, die de volksaard in Drenthe onvoldoende kent. 'Dat kun je wel zeggen, maar recht is recht, en krom is krom. En ik ga de gemeente niet te veel betalen. Als ik me stil had gehouden, had het hier allemaal nog een poosje doorgedraaid, maar zou ik wel te veel hypotheek hebben betaald.'
In de oplopende onenigheid met de bank werd zijn bankpas aanvankelijk al ingetrokken. Na bemiddeling door een advocaat is dat even geschikt. Nu moet hij voor 1 mei een plan van verkoop indienen en krijgt hij twee jaar om de boerderij feitelijk te verkopen. Een onmogelijke missie, in zijn ogen, want 'niemand' wil het huis immers hebben. Maar de strijd gaat door. 'Ik wil gecompenseerd worden met een reële verkoopprijs zoals die bestaan zou hebben zonder windmolens, en daar ga ik voor.'
