Italië geeft tempo aan Europese telecomwals

Telecom Italia na twee maanden knokken voor 220 miljard gulden door Deutsche Telekom gered uit de klauwen van Olivetti? Nog niet.

Sommige aandeelhouders van Telecom Italia lieten het persbureau Bloomberg gisteren weten dat het vijandige bod van zo'n 130 miljard gulden van Olivetti er nu alleen maar aantrekkelijker op geworden is; precies dus wat Telecom Italia-baas Franco Bernabe níet wilde.

De aandeelhouders zitten niet te wachten op aandelen Deutsche Telekom, dat nog voor bijna driekwart in handen is van de Duitse staat. 'We willen niet gerenationaliseerd worden door de Duitsers', aldus één van hen. 'Het is een bizarre combinatie', aldus een ander. 'Telecom Italia laten samengaan met een nóg inefficiënter bedrijf en het dan laten runnen door de Duitse staat.'

Niettemin lijken Deutsche Telekom en Telecom Italia hun poging door te gaan zetten om na het Amerikaanse AT & T de mondiale nummer twee te worden. Gisteren bogen de raden van commissarissen zich over het plan. Vandaag zou de knoop al doorgehakt worden, gevolgd door een gezamenlijke persconferentie in Londen.

En sinds Duitse en Italiaanse politici het afgelopen weekeinde voorzichtig positief reageerden, durft niemand meer te voorspellen dat het niets wordt. Politici spelen een cruciale rol in het samengaan van beide voormalige monopolisten. Zo waarschuwde de Italiaanse premier D'Alema gisteren nadrukkelijk dat een fusie alleen kan doorgaan op basis van gelijkwaardigheid, terwijl de Duitsers voor zover bekend 60 procent gaan krijgen in het nieuwe bedrijf. Bovendien zou Deutsche Telekom volgens D'Alema snel verder moeten worden geprivatiseerd.

Het zou zowel Deutsche Telekom als Telecom Italia heel goed uitkomen als de aandeelhouders en politici willen meewerken. De Duitsers hebben op de thuismarkt te kampen met prijzenslagen, sinds de concurrentie vorig jaar mocht meedoen. In mobiel bellen is het concern gepasseerd door Mannesmann, dat Olivetti helpt met het belagen van Telecom Italia. Beide voormalige monopolisten kunnen hun concurrenten dus leuk dwarszitten.

Bovendien biedt de combinatie grote schaalvoordelen om te profiteren van de snelle groei in het internationale zakelijke telecomverkeer en het mobiele bellen. De telecom-investeringen nemen gigantische vormen aan en alleen de heel groten kunnen dat soort bedragen straks nog op tafel leggen. Deutsche Telekom-baas Ron Sommer voorspelde onlangs al dat in Europa slechts drie tot vier telecombedrijven overblijven en dat hij van plan is daarbij te horen.

Aan de andere kant hebben beide bedrijven vooral een enorme thuismarkt in de steeds minder interessante gewone telefonie en stellen hun internationale activiteiten relatief weinig voor. Het zal ook even duren voordat de verschillende netwerken, dochters en zo'n 300 duizend werknemers goed samenwerken; als Duitsers en Italianen dat al kunnen.

Bovendien is de Europese Commissie er ook nog, die de telecommarkt begin vorig jaar niet vrijmaakte om nieuwe monopolies te creëren. De Commissie zal scherp in de gaten houden of deze fusie in het belang is van bedrijven of consumenten.

Mag het, dan kunnen de zakenbankiers zich verheugen op een groot Europees spektakel. France Télécom waarschuwde Deutsche Telekom gisteren al dat dit zomaar niet gaat. Beide vormen samen met het Amerikaanse Sprint de alliantie Global One, die zijn langste tijd gehad lijkt te hebben.

Dan zou de nieuwe Europese telecomreus meteen Sprint kunnen kopen, want op de belangrijke Amerikaanse markt heeft hij niets. En dan moeten France Télécom en British Telecom ook op jacht, bijvoorbeeld naar Telefonica of KPN. En Libertel-moeder Vodafone zou Mannesmann kunnen kopen, als dat concern tenminste niet fuseert met Olivetti.

Olivetti? Dat zei gisteren door te gaan met zijn vijandige bod op Telecom Italia.