Hier een lichtpuntje en daar een slecht verkoopbaar plan

Verliezer

Canada’s oudste onderneming, zo omschrijft Wikipedia Hudson’s Bay Company (HBC). De laatste tijd zag het er niet naar uit dat het winkelbedrijf zijn 348ste verjaardag ging halen, maar zie daar: deze week was er zowaar goed nieuws. Hudson’s Bay sloot voor het eerst in twee jaar weer een kwartaal met winst af. Die winst bedroeg 84 miljoen Canadese dollar (krap 53 miljoen euro) tegen een nettoverlies van 152 miljoen dollar een jaar eerder.

Dat is een opsteker voor Helena Foulkes, die op 19 februari aan de slag ging nadat haar voorganger in oktober de deur werd uitgebonjourd. De 54-jarige trof een bedrijf aan dat bezocht leek te worden door alle tien plagen van Egypte, waaronder weglopende klanten, dalende omzetten en een groots aangekondigde uitbreiding in Europa die in de soep liep. In Nederland moesten twintig vestigingen komen van onder meer het Hudson’s Bay-warenhuis, een soort verbeterde uitvoeringen van V&D. Het worden er zeventien, met hangen en wurgen.

Het licht aan de tunnel schijnt nog zwakjes, geeft Foulkes toe: de plus van het afgelopen kwartaal is vooral te danken aan een belastingvoordeel. Het verlies op jaarbasis steeg naar 581 miljoen Canadese dollar. Maar Foulkes heeft er alle vertrouwen in dat ze het tij definitief kan keren. ‘We zijn zo gefocust als een laser.’

_{Peter van Ammelrooy}

Winnaar

De Grande Dame van de financiële wereld is Française. Maar op het hoofdkantoor van het IMF in Washington wordt ze liefdevol L’Américaine genoemd. Christine Lagarde spreekt perfect Engels en ze is niet vies van het Angelsaksische model. Deze week lanceerde ze in Berlijn een door haar eigen staf uitgewerkt plan om een volgende eurocrisis te voorkomen. Ze wil dat alle landen van de eurozone 0,35 procent van het binnenlands product steken in een gezamenlijke pot waaruit in de toekomst lidstaten die in problemen komen met hun overheidsfinanciën kunnen worden geholpen.

Daarvoor kreeg ze de handen niet meteen op elkaar in Berlijn. En ook in Brussel en Den Haag zal er niet voor worden geklapt. Ineens is ze toch een soort Amerikaanse bemoeial. Veel Europese landen hebben nu eenmaal niet de financiële ruimte om nog eens 0,35 procent van hun economische opbrengst in een Europese pot te stoppen. Daarnaast is er nu al kritiek op de hoogte van de bijdrage aan Brussel. Als het plan van Lagarde wordt overgenomen, kunnen landen in de eurozone op kosten van Brussel hun financiën laten ontsporen.

Hoogstens haar eigen president Macron zal daarvoor enige sympathie hebben. Maar als ze de volgende voorzitter van de Europese Commissie wil worden heeft ze haar eigen glazen ingegooid.

_{Peter de Waard}