'Hartpatiënt is medisch in staat 40 uur te werken'

Dit schrijven zeven verzekeringsartsen van de uitkeringsinstantie UWV op persoonlijke titel in het nieuwste nummer van het Tijdschrijft voor Bedrijfs- Verzekeringsgeneeskunde. In hun artikel gaan ze ervan uit dat iedereen, ook mensen met een lichamelijke of psychische beperking, 12 uur per dag, dus 84 uur per week, kan werken. De overige 12 uur zijn nodig om te slapen, te eten en voor persoonlijke verzorging. Met een vrije zaterdag en zondag houden de artsen geen rekening.

Volgens de UWV-artsen werken 'zelfstandigen en moeders' ook 'aanzienlijk meer dan 40 uur per week, zonder dat gezondheidsschade optreedt. Bij moeders gaat het dan om het huishouden doen en kinderen verzorgen. Ook dit is arbeid verrichten, ook al wordt dat niet betaald.'

Het UWV is overvallen door het opiniestuk, zegt Herman Kroneman, medisch adviseur bij het uitkeringsorgaan. 'Wij nemen hier afstand van. Wat de schrijvers voorstellen, is geen UWV-beleid en dat wordt het ook niet.' Kroneman veronderstelt dat de schrijvers - die voor deze krant niet bereikbaar waren voor commentaar - een discussie op gang wilden brengen over de vraag of de zondag als een gewone werkdag kan worden beschouwd. Verzekeringsartsen hebben kritisch gereageerd op het stuk.

Dat de hartpatiënt uit het voorbeeld weinig of geen tijd overhoudt voor sociale contacten en andere activiteiten, als hij 56 uur per week werkt, is de vrije keuze van de verzekerde, aldus het artikel. Die overweging mag geen rol spelen bij het medisch oordeel. Ook mag de keurende arts er geen rekening mee houden dat iemand die telkens moet rusten, moeilijk inpasbaar is in een normaal werkrooster.

Ze geven ook het voorbeeld van iemand die elke dag vier uur moet revalideren na een ongeluk . Die persoon is dus 20 uur per week niet beschikbaar om te werken, concluderen ze. Dan blijven er nog altijd 64 uur over.

De verzekeringsarts die moet beoordelen hoeveel iemand met een handicap of ziekte nog kan werken, dient er volgens de zeven auteurs vanuit te gaan dat er per week 84 uur (7 maal 12) 'naar keuze kunnen worden gebruikt voor het verrichten van arbeid.' Het aantal uren dat iemand door zijn handicap niet kan werken, moet dáárvan worden afgetrokken, en niet, zoals nu, van 'het gangbare arbeidspatroon van 36 tot 40 uur per week', schrijven ze.

Bedrijfsarts Dick Spreeuwers, directeur van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten, reageert verontwaardigd. 'Stuitend', zegt hij. 'Niemand is 84 uur per week beschikbaar voor werk. Het stellen van normen die in de praktijk voor niemand gelden, lijkt mij onzinnig. De redeneringen van de auteurs geven aanleiding tot maatschappelijke onrust', vindt Spreeuwers.