Fiets!

Een nieuwe fiets zat al lang in de planning. Niet zomaar een fiets, maar een snelle, comfortabele fiets, waarmee je in de weekenden de stad uit kunt en waarmee je in potentie de Pyreneeën zou kunnen bedwingen.

Aan de regeling zijn twee belangrijke voorwaarden verbonden. Zo mag de cataloguswaarde niet hoger zijn dan ü1650,-, inclusief btw en: 'Het moet aannemelijk gemaakt worden dat de fiets voor (een deel van) woonwerkverkeer gebruikt wordt'.

Deze voorwaarden hebben geleid tot veel discussies op de werkvloer. Vooral gericht op het omzeilen van die voorwaarden. Want in Amsterdam gaat niemand op een nieuwe fiets naar het werk, tenzij er een inpandige fietsenstalling is. In Amsterdam rij je op een zo goedkoop mogelijke, rammelende stadsfiets met een groot slot.

Toch wil ik graag een tweede fiets, voor die mooie fietstochten. En voor interviews buiten de stad natuurlijk. Maar ja, die ideale fiets is dus duurder dan ü1650,-, zo blijkt uit de folder van de erkende rijwielspecialist. Navraag leert dat de specialist best een factuur van ü1650,- wil uitschrijven voor een duurdere fiets; hij begrijpt het dilemma maar al te goed.

Meteen maar even kijken in zijn zaak. Het aantal keuzemogelijkheden is groot. De stadsfiets valt af, want onmogelijk in Amsterdam en te weinig voor buiten de stad. De racefiets is om te racen en niet voor 'woonwerkverkeer', dus dat valt moeilijk uit te leggen aan de fiscus. Datzelfde geldt voor de mountainbike; ik ben nu eenmaal geen politie-surveillant. En dan de vouwfiets. Het valt niet te ontkennen dat je een opgevouwen fiets makkelijk meeneemt naar je werkplek. In de lift, of die twee trappen op. Maar ja, met een vouwfiets ga je de stad niet uit.

Blijft over de 'hybride'. Een mooie uitvinding, die naam 'hybride'. Vroeger was dit gewoon de tourfiets, maar die had, door zijn naam, een wat ouwelijk imago. Bovendien is de naam te duidelijk; een tourfiets is om wat rond te pedaleren, niet om doelgericht naar je werk te rijden. Maar de hybride kan overal voor dienen. Je kunt ermee naar je werk en als het moet draag je hem zelfs de trap op, want een hybride is licht. Je kunt er ook Europa mee door, want zeker de duurdere modellen zijn stevig en uitgerust met diverse bagagedragers en met 27 versnellingen.

Zeer veilig om te kopen is de Gazelle Medeo Alu. Veilig vanwege de 'Fietsstimuleringsprogramma'-vriendelijke prijs: ü1599,-. De Gazelle Medeo Alu is dan ook zeer succesvol, verzekert de verkoper. En: 'Geschikt voor woonwerkverkeer'. Maar waarom is de Gazelle Lausanne ü900,- duurder? Omdat-ie degelijker is en minder onderhoud vergt, verduidelijkt de verkoper. Evenzogoed is de Lausanne uitstekend geschikt voor woonwerkverkeer. Maar qua prijs wel boven het door de fiscus toegestane budget.

Een raar mechanisme treedt in werking: ik neig naar de allerduurste fiets. De sterk afgeprijsde Giant Expedition bejegen ik met wantrouwen. Wat is daar mis mee? Niets, zegt de rijwielspecialist, maar mijn blik dwaalt toch af naar de Koga Miyata Randonneur. Een paradepaard, meldt de folder, en tevens de allerduurste hybride (ü3495,-). Ook geschikt, uiteraard, voor zakelijk gebruik.

Ik stel de keuze uit. Eenmaal thuis eerst maar eens het deelnameformulier ingevuld. Ik maak een wat ruime schatting van het dagelijks af te leggen zakelijke verkeer: Amsterdam-Amsterdam vice versa, twee kilometer. En nu maar wachten op de fietsbon.