Een band gewoon zelf plakken, daar heeft niemand meer zin in

Bijna niemand. Vraag het F. Blankenburg van Rijwiel Stunthouse Superstore, sinds twintig jaar fietsenmaker te Rotterdam. Regelmatig ontvangt hij klanten die zeggen dat hun licht kapot is en dat ze nee, echt niet, begrijpen waarom. Blijkt er alleen een draadje los te hangen. Of ze klagen dat hun remblokjes naar de sodemieter zijn, terwijl dat toch slechts een kwestie is van 'sleuteltje 10 en klaar is Kees'. Of neem de voorvork. Als de fiets raar doet, zit die gewoon los. Niks ernstigs. Gewoon twee moertjes aandraaien. Maar die kunnen weinigen vinden.

Bij concurrent De Jong Rijwielhuis mogen ze graag grappen maken over zoveel fietsonbenul. Dan zeggen ze in de werkplaats tegen elkaar: 'Hé joh, je band is lek. Moet je je zadel hoger zetten.'

Nederlanders leren niet meer van hun vader hoe ze hun band moeten plakken, of een remkabeltje moeten vervangen. En als ze het al kunnen, hebben ze er vaak geen zin in. Geen tijd, te moe, te ingewikkeld. Waarom zouden ze zich uitsloven als de fietsenmaker het klusje klaart voor ¿ 12,50?

Toch is een fietsenmaker niet voor iedereen snel gevonden. Sta je mooi met je lekke band, ergens in de middle of nowhere. Kilometers lopen, of de bus nemen? En hoe haal je je fiets dan weer op?

Voor al deze linkerhanden is er in Rotterdam vanaf september Cycle Service: de wegenwacht voor de fiets. Wie met pech langs de weg komt te staan en lid is van Cycle Service (voor 35 gulden per jaar), wordt in 20 minuten geholpen, belooft initiatiefnemer B. Dikkers. De fiets wordt ter plekke gerepareerd, tegen een tarief dat 'zeker lager ligt' dan dat van de fietsenmaker. Moet de fiets toch mee naar de werkplaats, dan krijgt de fietser gratis een leenfiets mee.

Dikkers en zijn compagnon C. van Steenbergen lanceerden eerder in Rotterdam de fietstaxi Tourmobiel. Er rijden nu vijf modernistisch gestroomlijnde riksja's door de stad (in Engeland ontworpen 'Brox-fietsen'), maar meer dan een toeristische attractie wilde de service vooralsnog niet worden. In een poging hun bedrijfje commerciëler te maken, brengen ze nu de fietswegenwacht op de weg: een bijgeschoolde banenpooler op zo'n Brox-bijna-lig-fiets, met een flinke reparatie-kist en twee reservefietsen achterop.

Maar is de Rotterdammer wel bereid te investeren in zijn uitgewoonde stadsbrik, en twintig minuten te wachten op zo'n luxe dienst als de wegenwacht? Gooit hij zijn fiets niet liever aan de kant als hij haast heeft? Zeker als het regent?

Dikkers verwacht van niet. Uit een enquête onder 300 fietsers bleek dat 75 procent wel behoefte had aan de wegenwacht. Slechts 45 van hen konden zelf hun band plakken; 18 konden ook een remkabel vervangen. Dikkers: 'De fiets is een wegwerpartikel geworden. Iedereen fietst op een rijwiel waar wel wat aan mankeert. Wij willen het fietsen veiliger en prettiger maken.'

Om nog meer klanten te winnen, wil Dikkers zijn onderhoudsservice ook aanbieden aan bedrijven: werknemers die van de winstdeling een fiets kopen, kunnen er dan gratis mobiel onderhoud bij krijgen. 'Dat is ook fijn voor de baas. Zo komen zijn mensen minder vaak te laat.' Zelfs 'zadelpijn en spierpijn' kan de wegenwacht voorkomen, belooft Dikkers.

Cycle Service wil dit najaar 'kleinschalig' beginnen, met wegenwachten op een paar metrostations in het centrum van Rotterdam. Daarna wil hij de service gaan aanbieden op toeristische fietsroutes door heel het land. Wegenwachten in elektrische wagentjes moeten de gestrande fietser daar in de toekomst komen redden.

Langs die populaire fietsroutes staan al hier en daar al 'rijwielhulpkisten' van de ANWB, met bandenplak en pomp enzovoorts. Maar dat is geen concurrentie. Want wat moet je doen met plak, als je niet kunt plakken.Judith Koelemeijer