Chris Buur voorspelt grote toekomst voor Citroën DS
Elke twee weken schrijft Sheila Sitalsing of Chris Buur over wat hun is overkomen of opgevallen op de weg of in de berm.
Best spannend, wat de Nederlandse ontwerper Ivo Groen met zijn Franse premiummerk DS wil doen. Hij wil elk model er, behoudens een vergelijkbaar neuske, nadrukkelijk anders laten uitzien. Dat past wel bij de haast deconstructivistische ontwerpvreugde van het merk: lijnen die zomaar ophouden, onlogische uitsteeksels op merkwaardige plaatsen, interieurs vol edelsteenachtige scherpe vlakjes, ze doen denken aan de roemruchte architectuurstroming die, met Frank Gehry en Rem Koolhaas als vaandeldragers, kort door de bocht gezegd standaardontwerpen als uitgangspunt neemt om alle verhoudingen eens lekker omver te werpen.
Verstandig ontwerpbeleid dicteert daarentegen dat een automerk een 'familiegezicht' heeft. BMW, Audi en Mercedes, die gigantisch grote merken die het veel geld verdienen ontwerptechnisch belachelijk goed in de vingers hebben, hebben niet voor niets extreme familiesmoeltjes: elk model is een lichte variant op de andere modellen. Een BMW 3-serie zie je vaak genoeg per ongeluk voor een 5 aan. Een Audi Q3 is een A3 na een paar uurtjes sportschool. De logica daarvan is goed te volgen: omdat de kleinere en goedkopere modellen op de grotere en duurdere lijken, straalt die duurheid een beetje op de kleintjes af, waardoor die net wat begerenswaardiger ogen. Terwijl andersom de grotere modellen geen negatief effect ondervinden van het feit dat de kleintjes op ze lijken, want hé, ze zijn nu eenmaal groter, dus zichtbaar duurder. Het autofamiliegezicht is een soort trickle-down economics die wél werkt.
Tenminste: Volkswagen, Peugeot, Skoda, Jaguar en Landrover doen het ook, en die gaan heel lekker. Daar tegenover: Volvo, Citroën en Toyota gaan daar veel losser mee om, en die doen het ook prima tot geweldig.
Er zit een andere veronderstelling in de familiestrategie die wat twijfelachtiger is: dat mensen heel erg saai zijn. Je wilt ook dat mensen hun leven lang bij je merk blijven. Maar zou je na tien jaar Audi, op het moment dat je wat meer verdient, niet schreeuwend verlangen naar g**dv&^% wat anders dat die harmonieuze k*&lijnen?
En dan is er nóg een rare denkfout. De bestelwagens. Die hebben bij de aanhangers van de familieschool óók dezelfde smoel. Met het gevolg dat je, als je bankstel wordt geleverd, ineens in de cheap ass-smoel van je zuurverdiende E-klasse zit te kijken.
Ik voorspel DS een grote toekomst.