Actie Greenpeace tegen Shell om boren in Poolzee
Greenpeace is voor de tweede keer in zijn geschiedenis begonnen met een boycot-Shell-actie. Daarmee wil de milieuorganisatie Shell onder druk zetten om te stoppen met zijn olieboringen in Alaska.
'Veertig dagen zonder Shell', is de inzet van de actie. Die veertig dagen eindigen op 28 september, de dag dat Shell voor de naderende winter moet stoppen met boren in de Poolzee boven Alaska. De actie is een week geleden van start gegaan en gisteren meldde zich de tienduizendste deelnemer via de site van Greenpeace.
In 1995 werd een boycot ingezet om Shell financieel te treffen wegens het plan olieopslagplaats Brent Spar in zee te laten zinken. Financiële schade is nu niet de bedoeling, zegt actieleider Faiza Oulahsen van Greenpeace. 'We zijn deze actie begonnen omdat onze achterban er om vroeg. We willen iedereen de gelegenheid geven een statement te maken tegen de boringen in het poolgebied.'
Alleen in Nederland
Vorige week kreeg Shell de laatste vergunningen die nodig waren om in Alaska te boren. Het zoeken naar olie in het poolgebied is zeer omstreden. De omstandigheden in het gebied zijn moeilijk, wat de kans op ongelukken groter zou maken. Oulahsen wijst erop dat Shell enkele jaren geleden hals over kop het gebied moest verlaten, omdat enkele dagen nadat het bedrijf was begonnen met zijn boringen er 'een ijsschots met de afmetingen van Texel' op het boorplatform af kwam. Greenpeace zegt dat de kans op een ongeluk 75 procent bedraagt.
De Veertig Dagen Zonder Shell-actie wordt alleen in Nederland gehouden. Want alleen hier, zegt Oulahsen, heeft Shell zo'n sterke aanwezigheid. Van elke vijf tankstations is er één van Shell.
Dat de actie Shell financieel zou treffen, lijkt inderdaad onwaarschijnlijk. Niet alleen omdat de actie zich beperkt tot het nietige Nederland. 'Ik tank al heel lang geen Shell meer', schrijft een deelnemer aan de boycot. Een ander: 'Kom op lui, stap op de fiets. Fuck Shell!' Een volgende: 'Sinds ik auto rij (10 jaar) nog nooit bij Shell getankt.' Dat klinkt niet alsof vaste klanten Shell de rug toekeren.
Op de korrel
Een andere deelnemer schrijft: 'Gelukkig had ik nog net genoeg in de tank om door te rijden naar BP.' Rijst de vraag of daarmee het milieu is gediend. Is tanken bij Shell milieutechnisch zo beroerd? Questionmark, de organisatie die de duurzaamheid van consumptiegoederen doormeet, weet het niet. 'We onderzoeken tot nu toe producten in de supermarkt. We zijn nog lang niet toe aan het vergelijken van tankstations', zegt directeur Charlotte Linnebank.
Ook Lucia van Geuns, energiedeskundige bij TNO, weet niet welke oliemaatschappij het minst slecht is voor het milieu. Ze wijst erop dat Shell wel is verwijderd uit de Dow Jones Sustainability Index. Eigenlijk, zegt zij, zijn oliemaatschappijen in grote lijnen het zelfde. Ook maatschappijen als PhillipsConoco, Exxon en het Noorse staatsbedrijf Statoil boorden in polaire gebieden. Er is echter één groot verschil, zegt Van Geuns. 'PhillipsConoco en Statoil hebben hun projecten opgeschort omdat de olieprijs zo laag is. Zij kijken nu de kat uit de boom.'
En dat, zegt Oulahsen van Greenpeace, is nou precies de reden dat Shell op de korrel wordt genomen. 'Shell neemt het voortouw, en anderen hebben gezegd: we zullen zien hoe het Shell vergaat.' Dus dat is vragen om actie.
