Wij weten het wel dit weekend: dit zijn onze culturele tips

Fotografie

Infinite Identities, Huis Marseille, Amsterdam t/m 29 augustus

De kwaliteit van uw Instagramtijdlijn gaat met sprongen vooruit als u de fotografen en kunstenaars gaat volgen die hun werk laten zien op Infinite Identitities in Huis Marseille, met de ondertitel ‘Fotografie in het tijdperk van delen’; het delen van beeld in dit geval. Huis Marseille maakt hiermee wel een spannende stap van een telefoonscherm naar de muren van een museum. Het Instagramaccount van Myriam Boulos veranderde drastisch toen haar stad Beiroet zo ongeveer werd opgeblazen. Ze bracht nog steeds haar jonge vriendengroep in beeld, maar de omstandigheden waren heel anders. Thomas Lohr fotografeerde obsessief zijn uitzicht en persfotograaf Santi Palacios gebruikte zijn tijdlijn om foto‘s te delen van bootvluchtelingen die de reguliere pers nooit zouden halen. Instagram zal nooit meer hetzelfde zijn.

huismarseille.nl/tentoonstellingen/infinite-identities/

Klassiek

Klaterklanken, Buitenplaats Elswout, Overveen. Vanaf 10 juli

Zaterdag begint de vierde editie van het openluchtfestival Klaterklanken. Kern van het festival is een serie wandelingen – op zondag – met miniconcerten op vijf verborgen plekken op het landgoed Buitenplaats Elswout. Het publiek weet van tevoren niet waar de concerten zijn en wat er gespeeld gaat worden. Een gids leidt het publiek van dertig personen langs de vijf locaties. Wat het festival al wel verklapt, is dat er optredens zijn van rietkwintet Calefax, contrabassist James Oesi, cellist Lidy Blijdorp, violist Merel Vercammen, accordeonist Wilco Oomkes en fagottist Thomas Dulfer. Ook is er een familiewandeling en een kinderconcert. Het wandelconcept wordt herhaald op Landgoed de Haere bij Deventer (zondag 18 juli) en Kasteel Rosendael in Rozendaal (zondag 25 juli).

https://www.klaterklanken.nl/nieuws/

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/speel-het-debuutalbum-van-lidy-blijdorp-af-en-sta-perplex~bb801a92/

Beeldende kunst

De Pest
Museum Het Valkhof, Nijmegen t/m 22 augustus

Met de zwarte dood op de hielen werd er in voorbije eeuwen in Europa met bijzonder veel overtuiging aanbeden en vereerd. Sint Sebastiaan, de heilige Antonius Abt, de heilige Rosalia en Maria zelf, allemaal moesten ze gunstig worden gestemd. Want wat destijds ‘in de lucht hing’ moest haast wel een straf van God zijn, pas eind 19de eeuw werd de boosdoener bekend, de bacterie yersinia pestis.
Museum Het Valkhof in Nijmegen laat zien hoe de wanhopige kwetsbare mens zich tot (religieuze) kunst wendde. En nog steeds biedt kunst troost. In de tentoonstelling is ook kunst van nu te zien, die soms op een ontroerende manier verwijst naar de coronapandemie.

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/de-pest-toont-onze-menselijke-kwetsbaarheid-dat-levert-een-schitterende-verzameling-kunst-op~b07315d7/

https://tentoonstellingen.museumhetvalkhof.nl/zien-en-doen/tentoonstellingen/de-pest/

Theater

Over het IJ Festival, t/m 18 juli, NDSM-werf, Amsterdam

Eilandfestival Oerol kon in juni nog niet doorgaan, maar op 9 juli gaat wel weer ‘gewoon’ zijn grootstedelijke zusterfestival van start. Dan is de rauwe Amsterdamse NDSM-werf – haast als vanouds – weer het decor van het Over het IJ Festival: het fijne, zomerse locatietheaterfestival dat de stad als inspiratiebron én podium gebruikt. Met een iets kleiner programma, coronabestendig onderverdeeld in vaste routes, de zogeheten ‘IJ-tours’, telt het festival dit jaar verspreid over tien dagen alsnog veertig voorstellingen, waarvan achttien premières. Verwacht nieuwe theaterlocatieproducties en -projecten van onder meer Marjolijn van Heemstra, YoungGangsters, Johannes Bellinkx en Alexandra Broeder. Plus natuurlijk het zogeheten ‘Zeecontainerprogramma’ met korte voorstellingen van bijna of pas afgestudeerde theatermakers. In twaalf containers verhouden evenzoveel jonge, talentvolle makers zich tot de (fysieke) ruimte, de terugkeer van hun publiek, en de wederopstanding van de stad.

https://overhetij.nl/festival

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/samen-s-nachts-wandelen-is-het-zinnigste-wat-je-kunt-doen-leerde-de-stadsastronaut~b00be6ec/

Pop

Roosje Live in het Park, Openluchttheater Nijmegen, met Navarone 11 juli

(later: o.a. Lavinia Meijer, Fresku, Lakhsmi en My Sleeping Karma)

In het Nijmeegse Goffertpark, bekend van megagrote rockshows van Rammstein tot Eminem en Muse, staat ergens naast het reusachtige veld een mooi en bescheiden openluchttheater. Het poppodium Doornroosje heeft dat deze zomer bestempeld als coronaproof festivallocatie, waar tweehonderdvijftig man publiek op gepaste afstand van elkaar muziek kan beleven. Er is een mooi programma samengesteld, en dat doorloopt tot eind augustus. Deze zondag komt de Nijmeegse rockband Navarone voorbij, en dan volgen in juli nog harpist Lavinia Meijer, rapper Fresku, zangeres Lakhsmi en de Duitse rockband My Sleeping Karma. Festivalzomer(tje)!

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/nederlandse-rockliefhebber-moet-navarone-leren-kennen~b1b442d3/

https://www.doornroosje.nl/roosje-live-in-het-park/

Film

Quo Vadis, Aida? (Jasmila Zbanic)

Quo vadis, Aida?, terecht genomineerd voor een Oscar, volgt de tolk Aida (fel en sterk gespeeld door Jasna Duričić) in de dramatische periode na Mladić’ verovering van Srebrenica, wanneer de compound van Dutchbat III wordt overlopen door vluchtelingen.

De man en de zonen van Aida bevinden zich in de massa, maar ze worden niet toegelaten tot de overvolle basis. Wanhopig zoekt Aida naar een manier om hen in veiligheid te brengen, waarbij ze stuit op een muur van Nederlandse regeldrift. Niemand kan worden voorgetrokken, houdt majoor Franken (Raymond Thiry) haar voor. Ondertussen trekt luitenant-kolonel Karremans (Johan Heldenbergh) zich steeds meer terug.

Quo Vadis, Aida? toont het onvermogen van Karremans en zijn uitgedunde bataljon, maar laat ook zien hoe onmogelijk zijn vredesmissie was. Luchtsteun blijft uit, de enclave is onbeschermd. Boven alles lijken de Nederlanders maar niet te beseffen wat Mladić van plan is, op één argwanende dokter na.

Zbanić heeft geen kunstgrepen nodig om de kijker bij de keel te grijpen. De slagvaardige, klassieke verteltrant wordt slechts eenmaal doorbroken, wanneer Zbanić een flashback toont naar een gemoedelijk feest in Srebrenica. Het is een prachtige, hartverscheurende scène, die precies laat zien waar het allemaal om draait.

Pauline Kleijer